תמלול "כול החשבון עוד לא ניגמר" ההרצאה האחרונה של עמוס עוז מ2018

עמוס עוז

כל החשבון עוד לא נגמר רשות הדיבור לעמוס עוז.

ערב טוב לכם ערב קיץ נעים.

תודה לך דן על דברי הפתיחה היפים האלה בכל פעם.

אני חוזר אל השורות האחרונות של מכאן ומכאן של ברנר השורות שדן קרא לנו כרגע באמת עובר בי איזה רעד, ומפעם לפעם אני צריך לשאול את עצמי את השאלה.

באמת החשבון עוד לא נגמר.

האמת היא.

אין לי כל כך הרבה מה לומר לכם הערב.

אני לפני כמה חודשים פרסמתי ספרון קטן שנקרא שלום לקנאים.

לפני כמה חודשים פרסמתי ספרון דקיק שנקרא שלום לקנאים וניסיתי להעמיס עליו באמת.

מסקנה של חיים שלמים עשיתי את זה בעיקר בשביל הנכדים שלי.

אמרתי להם סבא שלכם.

בפובליציסטיקה בהפגנות בזה הוא היה הרבה מאוד שנים בדרג המסתער, עכשיו אתם בדרג המסתער, סבא עכשיו תומך לחימה באפסנאות תחמושת. הא לכם הספרון הקטן הזה? זאת תהיה התחמושת שלכם.

באמת ניסיתי לתמצת בו.

גם מה שאני חושב.

על המגיפה הנוראה ביותר של המאה העשרים ואחת, ולא רק שלה.

כאן, ולא רק כאן.

הפנאטיות.

גם מה שאני חושב על היהדות כציביליזציה לא רק כדת, לא רק כלאום, אל כציביליזציה כרצף.

של אלפי שנים של טקסטים וגם מה שאני חושב על מדינת ישראל לאן היא הולכת ולאן היא עדיין יכולה ללכת כי כל החשבון באמת עוד לא נגמר בין הדברים שכתובים שם אני אזכיר 3.

אחד.

מה שבינינו לבין הפלסטינאים כבר יותר ממאה שנה זה פצע מדמם.

ולא רק פצע מדמם, זה גם פצע מורעל מלא מוגלה, זה כבר מורסה, לא מרפאים פצע במקל, אין דבר כזה אי אפשר להרביץ לפצע עוד מכה+ מכה ללמד לקח שיפסיק להיות פצע ויפסיק לדמם.

אני לא נגד מקל.

אני לא פציפיסט, בניגוד לקולגות שלי באירופה או בצפון אמריקה, שלא פעם מחבקים אותי מהסיבות הלא נכונות. הכינו אתה, הכינו אותה מייקlב נות.

בניגוד להם, אני אף פעם לא חשבתי.

שהאלימות היא הר האולטימטיבי בעולם.

אני תמיד חשבתי כל חיי וגם עכשיו שערה האולטימטיבי בעולם הוא האגרסיה התוקפנות ותוקפנות צריך לעצור בכוח. לא פעם צריך מקל גדול כדי לרסן ולהכניע תוקפנות. התוקפנות היא אמא של כל האלימות בעולם.

ולכן מעולם לא האמנתי בימי כלב נות.

שתי בנות משפחה רחוקות שלי, קרובות משפחה.

יהודיות מגרמניה.

בשנות העשרה שלהם בילו במחנות ריכוז נאצים שנים.

מי ששיחרר אותה ממחנות הריכוז הנאציים לא היום מפגיני שלום עם ה סיסמאות וענפי זית ויונים, אלא חיילי בנות הברית עם קסדות ותת מקלעים. את זה אני לא אשכח לעולם. לכן אני לא פציפיסט, אלא לוחם שלום או דוגל בשלום.

לכן אני לא נגד מקל גדול לולא היה למדינת ישראל לולא היה לעם היהודי סוף סוף מקל גדול וחזק, אף אחד מאיתנו לא היה כאן או שהיינו מתים באדמה או שבכל אופן היינו מורחקים מכאן בכוח הזרוע. אנחנו כאן מפני שיש מקל גדול.

אבל פצע לא מרפאים במקל.

100 שנה כל מיני חכמים אומרים לנו עוד מכה חזקה אחת ודי והכל יהיה בסדר.

לא פצע, צריך לרפא.

לא מרפאים אותו ביום לא בשבוע, אבל מתחילים באיזה מקום מחפשים התחלה לר לריפוי פצע קודם כל מאמצים שפה של ריפוי פצעים, לא שפה של הכנעה ולא שפה של הרתעה ולא שפה של לימוד לקח ולא שפה של פעם לתמיד. ולא שפה שהם יחטפו ככה שהם לא ידעו מאיפה זה בא להם.

שפה של ריפוי פצעים, שפה של ריפוי פצעים מתחילה בזה.

שאתה אומר ליריבך כן לאויב שלך.

את המילים הפשוטות.

אני יודע כואב לך מאוד אני מבין לא את המילים אתה צודק ואני רשע.

לא את המילים קח לך את הכול אני מצטער על כל מה שעשיתי לך.

לא את המילים אני מתבייש הכול אלא את המילים הפשוטות האלה. כואב לך? אני יודע, גם לי כואב, בוא נחפש משהו.

אלה מילים פשוטות, קלות, לא צריך בשבילם להוריד אפילו.

קרוואן אחד באיזה התנחלות צריך להגיד אותם.

ולהגיד אותם כמו שצריך זה דבר אחד לא מרפאים פצע במקל.

דבר שני, אם לא תהיינה כאן שתי מדינות ודי מהר תהיה פה מדינה אחת. אם תהיה פה מדינה אחת היא לא תהיה מדינה דו לאומית. אין חיה כזאת.

היא תהיה מדינה ערבית מהים עד הירדן מוקדם או מאוחר, עם שלב ביניים של דיקטטורה של יהודים על ערבים ועל מתנגדיהם או בלי שלב ביניים כזה.

עם שלב ביניים של אלימות נוראה ונהרי נחלי דם או בלי שלב כזה.

עם שלב ביניים של אפרטהייד או בלי שלב כזה כל הדרכים מה שלא יקרה אם לא תהיינה שתי מדינות, זה מוליך למדינה אחת ערבית מן הים עד המדבר. שיהיה ברור טוב לי עם ערבים אין לי שום בעיה לחיות עם ערבים. יש לי רק בעיה אחת לא רוצה להיות מיעוט, לא רק לא רוצה להיות מיעוט בין ערבים, לא רוצה יותר להיות מיעוט בשום מקום.

לא אחרי מה שהוריי והורי הוריי סיפרו לא אחרי מה שברנר מספר.

לא אחרי מה שאני סוחב איתי, עמוק בגנים שלי לא רוצה להיות מיעוט, אפילו לא בשוויץ, בטח לא במזרח התיכון המוסלמי. עכשיו לא רוצה להיות מיעוט, אל תקנו את הדברים המנותקים שמוכרים לכם מדינה רב לאומית או דו לאומית או מדינת כל אזרחיה. אין חיה כזאת.

יש 6 דוגמאות בימינו למדינה רב לאומית משגשגת. אני אגיד לכם את כולם בעל פה שוויץ.

שוויץ, שוויץ.

שוויץ, שוויץ ושלא אשכח גם שוויץ כל היתר. או שהם התפרקו או שהן טבלו טבעו בנהרי נחלי דם. קפריסין הייתה מדינה דו לאומית.

לבנון הייתה מדינה דו לאומית סוריה עירק רב לאומית.

ברית המועצות לשעבר, אוקראינה עצמה, האוקראינית והרוסית.

אין חיה כזאת, אפילו ספרד עם הבאסקים שלה, והקטלונים שלה רועדת, אפילו בריטניה רועדת, אפילו בלגיה חורקת, אפילו מקנדה אני שומע קולות, הבעל חיים הזה לא עובד.

או שהוא מסתיים בנהר נחלי דם, או שהוא מסתיים דוגמה יחידה בהיסטוריה המודרנית מסתיים יפה, מסתיים בזה שהעם הצ'כי והעם הסלובקי מחליטים להיפרד בשלום לשתי מדינות. הלוואי עלינו. פשוט זה לא היה גם אצלם.

איפה בדיוק יעבור הגבול?

מהי נקודות אסטרטגיות, מה עם הוצאות טבע? מה עם אוצרות הבנקאים המשותפים? מה עם מלאי הזהב במרתפי הבנק הלאומי?

לא פשוט, אבל הם עשו את זה למופת, את הגירושים שלהם בלי שפיכות דמים. אין דבר כזה מדינה רב לאומית, מדינה רב, אזרחית כל אזרחיה. אל תשגעו באשליות ואל תתנו לאף אחד להשגות אתכם באשליות.

או שתי מדינות ומהר או בשלבים. מדינה ערבית מן הים עד המדבר שבה היהודים יהיו מיעוט, מה יהיה מצבו של המיעוט היהודי במדינה ערבית מוסלמית בעיקרה? לא טוב.

למה אני אומר לא טוב? למה אני רואה שחורות כזה? יש לי חברים שדווקא רואים ורודות, רואים דו קיום, רואים ירח דבש, רואים את היהודים בספרד המוסלמית.

אני אגיד לכם למה כשאני הייתי ילד כמעט 20, אולי אפילו 25% מן הערבים הפלסטינאים היו נוצרים ברמאללה היה רוב נוצרי בבית לחם בבית ג'אלה היה רוב נוצרי בנצרת היו רוב נוצרי בכפרים, ערבים בגליל היה רוב נוצרי.

הם אינם הנוצרים ולא באשמתנו, לא באשמת ישראל, לא באשמת הכיבוש, לא באשמת הדיכוי, לא באשמת הציונות. הם אינם והם היו ערבים פלסטינאים דוברי ערבית.

לא כדאי להיות מיעוט בו.

בשום מקום לא כדאי, בוודאי לא במזרח התיכון.

והדבר השלישי והאחרון שאני אומר לכם שהוא, בפרפרזה על הספרון הקטן כל אחד יכול לקנות אותו. אני בעצם סידרתי שהוא ינתן במתנה. נתתי על חשבוני המון המון עותקים שיחלקו בהתנחלויות נתתי נתתי על חשבוני שיתרגמו את הספר הזה לרוסית ולערבית והוא תורגם ומפיצים אותו.

דאגתי גם לזה שהוא יעלה בחנויות הספרים 29 ש"ח קצת יותר מכוס קפה.

כי זה.

אני לא רוצה להגיד צוואה, אני לא אוהב את המילה הזאת, אבל שם ישנו מה שאני רוצה להשאיר אחריי בתחום של מחשבה פוליטית, תרבותית, היסטורית, ציונית. עוד דבר אחד אני רוצה להביא לכם מתוך הספר הזה, למה הקטטה בינינו לבין הפלסטינאים כל כך מסובכת וכל כך מטריפה את דעתם של אנשים נבונים מאוד. בדרך כלל גם אצלנו וגם בעולם.

דוחפת אנשים נבונים מאוד או לפינה של גדעון לוי.

קולוניאליזם, אפרטהייד כל העניין רקוב, כל העניין מיסודו לא היה צריך לקרות.

או לפינה השניה? כל מה שאנחנו עושים הוא טוב, ואם הוא לא טוב תראו מי מדבר שישתקו. אף אחד לא יותר טוב מאיתנו הם שישתקו.

הפינה השניה זה בעצם הפינה שהמסקנה ההגיונית בה זה שהרוב בכנסת והרוב בכנסת יכול היום לעשות כל דבר אפילו להעביר את חודש חודש הפסח לטו בשבט. כי זה שהרוב בכנסת יוציא את העולם החיצוני אל מחוץ לחוק ונגמר העניין. שיפסיקו לבלבל לנו את המוח.

או לעמדה הזאת או לעמדה הפוכה. למה באנשים מבולבלים כל כך, מפני שבעצם כבר עשרות שנים מתנהלות כאן שתי מלחמות?

הערבים הפלסטינאים מנהלים נגדנו בו זמנית, לא אחת אחרי השניה לסירוגין בו זמנית שתי מלחמות אחת צודקת מאין כמוה ואחת מתועבת ומרושעת. מלחמה צודקת מאין כמוה היא המלחמה על זכותו של העם הפלסטיני להיות עם חופשי בארצו.

בלי דיכוי, בלי שיעבוד, בלי מחסומים, בלי השפלות, בלי גזל, בלי עושק, בלי הרג.

כל אדם הגון, גם אם הוא לא יצדיק את האמצעים, יגיד שזאת מטרה צודקת, אבל בו זמנית העם הפלסטינאי מנהל מלחמה כדי שגם לנו לא תהיה זה זכות להיות עם חופשי בארצנו.

כדי שלנו לא יהיה מה שהם דורשים לעצמם, או שבכלל לא נהיה פה, או שנהיה פה כבני חסות, דוקטור ג'קיל ומיסטר הייד. באותו זמן אצלנו אותו דבר.

עם ישראל ומדינת ישראל נלחם מלחמה צודקת מאין כמוה שהיא התשתית של המחשבה הציונית להיות עם חופשי בארצנו.

שלא יהיו לנו אדונים, שלא נהיה מיעוט שלא ירדפו אותנו, שלא יפלו אותנו, שלא ישפילו אותנו בו זמנית. אנחנו מנהלים מלחמה על זה שאנחנו רוצים עוד שני חדרים לדירה על חשבון השכן. זה נורא מבלבל גם בצד הזה וגם בצד הזה.

גם דוקטור ג'קיל וגם מיסטר הייד נורא מבלבל. בעצם יש כאן שתי מלחמות משני הצדדים.

זה מוציא מדעתם אפילו אנשים שבדרך כלל דעתם יושבת ויודעים לעשות אנליזה.

בוודאי שזה מב מבלבל את דעתם של אנשים תמימים שצריכים להחליט. נגיד אתה בעד הפועל, אתה בעד ביתר? ואם מדינת ישראל היא ביתר אז הם שונאים את הפועל, הם בעד ביתר כי היא שלנו, לא משנה מה היא עושה.

עכשיו היות וזו תמצית החוכמה שלי, אני רוצה לספר לכם סיפור.

לפני קצת יותר מעשרים שנה שנה.

פגשתי בפריז אינטלקטואל פלסטיני.

הוא היה אז כבן 30. אני מאז לא הייתי בקשר איתו. אני יוצא שהיום הוא בן 50 או 50+

הוא היה מרצה לאחד ממקצועות לימודי החברה באוניברסיטה צרפתית לא בסורבון. אני לא זוכר איזה כן אני לא זוכר מה היה התחום המדוייק שלו, אני אפילו לא זוכר בדיוק את שמו אבל אני זוכר שהוא אמר לי משפט ראשון מיד שלחצנו ידיים אני מליפתא.

נראה לי קצת מוזר אדם בן 30 איך הוא יכול מליפתא את ליפתא? אני זוכר מצויין. בית הוריי בשכונת כרם אברהם היה בערך במרחק קילומטר וחצי מליפתא.

ואני מתבטא כאן היום. לא יודע מה יעשו לי בת זה אבא שלי הרוויזיוניסט ואמא שלי ואני היינו למרות כל גאוותנו הלאומית. בשבתות היינו הולכים לליפתא לקנות גבינה טובה טובה באמת לקנות קצת פירות וירקות שהיו יותר זולים והיו טעימים מאוד.

חוץ מזה זה היה מקום נפלא אולי 100- יותר בתי אבן קטנים יפייפים במדרון.

עצי תאנה, עצי זית, גפנים, סוכות, גפן, אפילו מעיין היה שם. מקום מקסים.

אהוב והאיש הזה אומר לי כך.

הוא אומר לי תדע לך, לא מעניין אותי מי ישלוט בפלסטינה. לא מעניין אני לא רוצה לגרש את היהודים, אני לא רוצה לנקום בכם. אני רוצה את הבית שלי בליפתא, הוא לא הראה לי כי אנחנו לא נפגשנו אצלו במשרד, אבל הוא אמר לי כל המשרד שלי וגם הדירה שלי מלאה.

תמונות של ליפתא ושל הבית שלי בליפתא. אני אומר סליחה, אתה היית שם, הוא אומר, אף פעם לא יש לי את זה בתמונות.

אבא שלי או סבא שלי אני לא זוכר הסבים או ההורים גורשו משם.

לא יודע. גורשו, ברחו. זה גם לא משנה הרבה, אבל הוא אמר לי את הדברים האלה באסרטיביות עצומה.

תדע לך לא יהיה לכם שלום ולא יהיה לכם מנוחה עד שאני לא אקבל את הבית שהיה של משפחתי בליפתא. אני רוצה אותו, הוא שלי, אני לא אתן לאף אחד לקחת אותו. אני לא אתן לעשות שלום, אני לא אתן לעשות פשרה אם אני לא אקבל את הבית ההוא בליפתא.

זה היה מרשים מאוד כי לא ראה את הבית אף פעם.

חשבתי על זה קצת. היה איזה שקט, כמה רגעים ואז אמרתי לו אתה יודע את הבית שלך בליפתא, אתה לא תקבל לעולם ולא בגלל הציונים. גם אם מחר העם היהודי יחליט ברוב מכריע שהציונות הייתה טעות ואנחנו הולכים, כולנו לוקחים את המקל ואת התרמיל ויוצאים מחזיקים, מחזירים לך את המפתחות, אתה את הבית שלך בליפתא, לא תקבל יותר, אומר לי למה.

אמרתי לו תגיד, אתה רוצה לחיות בבית הזה בליפתא, אתה רוצה לגור בו?

תעזוב את המשרה בפריז.

אומר לי לא, מה פתאום, אני רוצה לבוא לשם בקיץ כל קיץ, לשבת תחת הגפן והתאנה, לשמוע את המעיין ואת הפעמונים של העיזים שגולשות במורד ההר. זה מה שאני רוצה, זה כל מה שאני רוצה, לא ריבונות ולא זה רק זה. אמרתי לו את זה לא תקבל לעולם ולא בגללנו, אומר לי למה אמרתי פשוט לגמרי.

נניח שכל היהודים כאיש אחד יקומו ויעזבו לא רק את ליפתא.

את כל הארץ. נניח שממשלת ישראל תקבל מחר החלטה שהיא מסכימה לזכות שיבה טוטאלית ובלתי מוגבלת לנכדים ולנינים ולכל מי שיגיד אתה את הבית בליפתא לא תקבל למה, מפני שאם הליפתאועים יחזרו הם היו. אם אני לא טועה כאלף נפש ב-48 היום כולם יחזרו.

זאת תהיה עיירה של בן 15 לעשרים 1000 איש.

עם כמה בניינים רבי קומות.

לפחות סופר פארם שניים שלוה, סופר פארם, סופרמרקטים, רמזורים אחדים, בעיות חניה קשות מאוד אין לא תשמע לא את העיזים ולא את המעיין. אתה חולה, אמרתי לו וגם איבחנתי את המחלה אלה מכם שיש להם השכלה רפואית או פארא רפואית תוציאו פינקס ותרשמו אתה חולה שחזרת אתם רוצים בלועזית?

חולה ריקונסטריטיס, אתה מחפש במרחב.

משהו שאבד לך בזמן. אתה נורא רוצה נפשך יוצאת אליבתא שגדלת על הסיפורים עליה סבא, סבתא, אבא, אני מבין אותך, אני לא מגנה אותך, אני גם לא אומר לך תשכח מזה בחיים אני לא אגיד לך תשכח מזה, גם אני לא שכחתי את ילדותי ואת זכרונות ילדותי אני אומר לך דבר אחר אתה כל כך מתגעגע לליבתא טוב ספר.

תעשה סרט בתוך מחזה כתוב מחקר חפש את מה שאבד לך בזמן ולא במרחב כי הוא לא אבד לך במרחב. הוא אבד לך בזמן אילו כל הליפתאים חזרו זאת הייתה היום עיר של 15,000 20 תושבים 20,000 תושבים לא דומה בשום דבר לכפר שתלוי על הקירות של המשרד שלך. אין כבשים, אין עצי תה.

תאנה אין גפנים, אין בתי אבן קטנים מפוזרים לא בגללי שחזרת, אמרתי לו זאת מחלה מסוכנת מסוכנת מאוד.

מובנת לי ריקונסטירטיס אבל מסוכנת. אם אדם מתגעגע, געגועים עצומים לילדותו ולנוף ילדותו או לנוף ילדותם של הוריו, שב ותכתוב את הכנסת כלה או את אורח נטה ללון, כמו שכתב עגנון על בוצץ.

אל תנסה להקים אותה בזמן כמו שניסה פעם אחת באופן די גרוטסקי הגיבור, המספר של אורח נטל ללום וחטף באבי אביו וחזר משם עם הזנב בין הרגליים.

אל תנסה לעשות את זה אתה מתגעגע לילדותך זה בסדר, אבל אם תתחיל להתנהג כמו ילד בן 5 מרוב געגועים לילדות צריך לאשפז אותך.

אהבת פעם אישה אהבת נעורים האהבה הגדולה של חייך אתה לא יכול לשכוח אותה, אולי אתה גם מרגיש שהיא לא שוכחת אותך.

אבל עכשיו כשאתה בן 60 או 70 או 80, אל תלך אליה הביתה, לשלוף אותה ותגיד לה את שלי.

כתוב עליה ספר כתוב שיר.

טוב מחזה.

טוב, ממואר.

את מה שאבד לך בזמן אל תנסה לחפש במרחב אל תלך עם ז. זכרונות ילדותך לכספומט כי שום דבר לא יצא משם מלבד או עלבון או טירוף הדעת ממש, כי אפשר להשתגע עם זה שחזרת ריקונסטריטיס אחרי שנפרדנו, לא יכולתי שלא לשאול את עצמי סליחה, עמוס והציונות זה לא רק קונסטליטיס. מה זה הציונות זה לא מחלת שחזרת אחת גדולה.

חשבתי על זה הרבה והתשובה הבסיסית שלי היא לא בערבון מוגבלון מוגבל בדרך כלל לא. אם להיות זהיר מאוד לא לגמרי לא. בעיקר שחזרת.

מדוע?

אבותיי ואימותי ואבותיכם ואימותיכם 2000 שנה אמרו בליל הסדר לשנה הבאה בירושלים זה נכון, אבל אילו לא היו רודפים אותם ולא היו מענים אותם ולא היו משפילים אותם ולא היו רוצחים אותם, הם היו אומרים את זה עוד 2000 שנה.

ולא באים.

הסיבה היחידה שבגללה יהודים ממזרח אירופה באו הנה ראשונים ויהודים מהמזרח באו מאוחר והם קצת כועסים על זה. זה לא שהם קשיי תפיסה והם לא הבינו או זה לא שהם אהבו את ארץ ישראל- מאשר מאפו או נפתלי הרץ אימבר פשוט לא עינו אותם כמו שעינו את יהודי רוסיה או את יהודי פולין או את יהודי רומניה.

לא עינו אותם, זאת אומרת עניין השחזרת בציונות היה מרכיב.

הוא היה תבלין, הוא היה כוח דחף, הוא היה גם אמצעי גיוס, הוא היה אפילו המנון.

כי בשיר המקורי של נפתלי הרץ וייזל לא כתוב להיות עם חופשי בארצנו של אימבר. סליחה, אני סנילי נפתליה תודה מה הייתי עושה בלעדייך? נפתלי הרץ אימבר לא כתוב להיות עם חופשי בארצנו?

כתוב לשוב לארץ אבותינו לשוב.

היה מרכיב של שחזרת, גם חלק מהמארש מהגיוס, מההשפעה מהסוגסטיה של תנועה פוליטית חדשה ותנועה אידיאולוגית חדשה, אבל זה לא היה העיקר. זה לא היה המרכיב העיקרי. זה לא היה המניע העיקרי, לולי הסבל והרדיפות והגילוי ששום דבר אחר לא עוזר.

לא הסתגרות בתוך הגטו ולא התבוללות מוחלטת. זה לא עוזר וזה לא עוזר.

זה לא היה קורה, זה לא בא מהשהחזרת זה לא נולד רק.

בעיקר מהלשנה הבאה בירושלים.

האמת.

באמת לא היה לאן ללכת.

סבא שלי סבא אלכסנדר, אבא של אבי, הוא היה ציוני נלהב, אפילו ציוני רוויזיוניסט הרבה שנים שקל שקל לקונגרס והצביע, תמיד, תמיד מהזבוטינסקיים, אבל בוילנה הוא עשה את זה, למה הוא לא בא לארץ ישראל? כי ארץ ישראל נראתה לו, אולי בצדק, עדיין לא מספיק אירופאית בשבילו יבוא יום אולי.

כאשר האנטישמיות בוילנה נעשתה אלימה ממש.

סבא אלכסנדר ביקש לו ולמשפחתו רשות הגירה לאמריקה.

הלך ביקש זה מתועד. אמרו לו אתה צריך לחכות 17 שנה. יש רשימת המתנה של 17 שנה בוילנה בשנות השלושים, בתחילת שנות השלושים.

באמת?

לא היו לו 17 שנה לחכות אי אפשר היה אז הוא ביקש להיות צרפתי. הוא ביקש להיות גרמניה, אפילו הוא היה מספיק משוגע כדי לבקש אזרחות גרמנית. אולי חודשיים 3 לפני שהיטלר עלה לשלטון ואני אסיר תודה לנצח לגרמנים על זה שהם סרבו לו.

אחרת לא הייתי פה היום אפילו הוא ביקש איזה אזרחות סקנדינבית אני לא יודע איזה רק מפני שירושלים עדיין לא היתה מספיק אירופאית על פי הנורמות שלו, יבוא יום.

הוא בא הנה מפני שאף אחד לא רצה אותו. זאת האמת שמשכיחים אותה.

גם שונאי ישראל היום וגם הילדים שלנו לא יודעים אותם. אף אחד לא רצה אותם.

המדיניות של קנדה לגבי הגירת יהודים בשנות השלושים הייתה וואן איז טומני.

שוויץ אני כבר הזכרתי היום את שוויץ שוויץ, אמרה נאן יסטורמני ידידנו הדגול אוהב ישראל, אפילו שמי הפיל מרשל.

מדרום אפריקה שתמך בציונות, אמר דבר יותר מחוכם מאשר דרום אפריקה. לא תקבל יהודים מאירופה, הוא אמר. דרום אפריקה בזה לאנטישמיות או מתעבת אותה ורואה בה חמאה ולכן לא נכניס יהודים כי אנחנו לא רוצים להביא אנטישמיות.

אף אחד לא רצה אותם, הם באו לירושלים לא בגלל השחזרת הייתה להם שחזרת כמו לכל יהודי אבל לא השחזרת הביאה אותם. אל לעובדה שזה היה הקרש היחיד שהם יכלו לו להאחז בו. ואם לא הקרש הזה הם לא היו במקום 6 מיליון היו 6 וחצי מיליון יהודים מתים.

דרך אגב, גם המזרחיים כל מי שמספר לכם היום אגדות שהציונות קלקלה את ירח הדבש היהודי ערבי הנפלא ויכול היה להיות נהדר לולא בלבול המוח הציוני וסחבו אותם מה מהנאות דשא בבגדד או במרוקו והביאו אותם למעברות ועשו להם עשו להם עוולות קשות.

לא מרוע לב אלא בגלל ה. את זה אני אומר בסוגריים בגלל הדחף הילדותי שבא מן המאה התשע 10 ליצור אדם חדש.

יהודי חדש, אדם חדש, אסור ליצור אדם חדש אל תנסו את זה אף פעם כל מי שמנסה ללוש בני אדם כדי לעשות אדם חדש יהודי חדש זה נגמר רע מאוד במקרה הטוב ובמקרה שלנו זה נגמר בעלבון לדורות. חומר אנושי מצויין אנחנו עוד נעשה מהם בני אדם במקרה הרי הניסיון לעשות אדם חדש נגמר ב נהרי נחלי דם אבל לא.

יהודי המזרח יהודי עירק אילו היו נשארים שם רק נועם לפני חצי שנה-

ראינו מה קרה ליזדים עם המוסלמים בעיראק.

שחטו את כולם, לא, לא את כולם סליחה, רק את הגברים נשים מגיל 10 תמורת קופסת סיגריות יכולת לקנות אותם. זה מה שהיה קורה ליהודי עירק. אילו הם היו נשארים שם, שלא יבלבלו את המוח.

והם קמו ועזבו מתי גם זה לא נעים להזכיר. הם קמו ועזבו, לא כשישראל הניפה את הדגל. ולא כשפתאום אמרו פעם לשנה הבאה בירושלים, ואמרו בעצם, למה לא?

הם עזבו את עירק. כשהשלטון הבריטי עמד להתקפל והם ידעו שהם ישארו שם לבד והם עזבו את צפון אפריקה. כשהשלטון הצרפתי עמד להתקפל והם לא רצו להישאר לבד.

לא שחזרת השחזרת הייתה בהמנון בדגל, במוטיבציה.

פרזיולוגיה והאידיאולוגיה מה שהביא אותנו הנה זה לא שחזרת אבל. וזה עיקר דבריי הערב.

אנחנו בסכנה שהשחזרת הריקונסטרטיס כן תיהפך לליבה של המפעל הציוני. אוי לראשנו.

לא רק אוי לראשנו זה גם מגוחך. למשל בניין בית המקדש יותר ויותר מדברים עליו. נעשה מלחמת עולם נגד כל האיסלאמיים הערבים זה כבר קטן עלינו.

נעשה מלחמת העולם עם טורקיה ועם אינדונזיה ועם פקיסטן הגרעינית ועם מלזיה. אנחנו רוצים את הר הבית, זה שלנו, הר הבית עכשיו ויבנה בית המקדש עכשיו לא מחר, לא בעוד 10 שנים. עכשיו נניח לרגע.

אני חוזר בהיפוך על אותה פנטזיה שאמרתי לאיש מליפתא.

נניח שמחר בבוקר מודיעים בחדשות שהמועצה המוסלמית העליונה בקהיר או בריאד או בדמשק או בטהרן, לא חשוב איפה או בכל 4 המקומות האלה ישבה כל הלילה עד אור הבוקר, בדקה מחדש את הכתבים והגיעה למסקנה שהר הבית הוא באמת של היהודים. תנו לנו חודש, נפנה את המסגדים, ניתן לכם את המפתחות, זה שלכם, טעינו, סליחה, תחזרו. אתם יודעים מה יקרה?

במדינת ישראל של היום יש יותר יהודים, הרבה יותר יהודים שומרי מצוות מאשר היו בימי בית ראשון בארץ ישראל או בימי בית שני בארץ ישראל. בהילולה של שמעון בר יוחאי שם במירון 400,000 איש מה יקרה בירושלים בשלוש רגלים כשיבואו מיליון או מיליון וחצי אנשים לירושלים לעלות לרגל וכולם ירצו לעלות על הר הבית.

כולם זה מצווה זה מצווה דתית יותר חשובה מאשר ההילולה דרבי שמעון בר יוחאי.

אפילו בהלוויה של הרב עובדיה יוסף היו 600 700,000 מיליון וחצי יבואו לירושלים לשלוש רגלים לבית המקדש.

שירותים לגברים ונשים על הר הבית למיליון וחצי, גברים ונשים, חנייה.

מתחת להר הבית במקום הר הזיתים, מתחת להר הזיתים.

מערכת מיזוג אוויר מרכזית כן או לא?

מצלמות טלוויזיה במעגל סגור כן או לא רצפת פרקט כן? ואם כן, האם רק מארזי הלבנון או שאפשר גם לעצים אחרים? זה בלתי אפשרי באותו מובן שבלתי אפשרי לעזור לליפתא פיזית זה בלתי אפשרי, לא בגלל הערבים, לא מפני שהם לא הם לא תופסים שזה שלנו ולא שלהם והם בטמטומם חושבים שזה שלהם ולא שלנו זה בלתי אפשרי מפני שהאנשים האלה חולי שחזרת אצלו.

ומחפשים במרחב משהו שאבד להם בזמן. אתה רוצה את בית המקדש? תכתוב שיר.

אורי צבי גרינברג עשה את זה יפה מאוד. תעשה מחזה.

תעשה סרט, תכתוב רומן תתגעגע איש לא צריך לוותר על געגועיו. אין שום חוק בעולם נגד געגועים וגם לא יכול להיות למרות שיש ממשלות שמנסות לעשות חוקים מה מותר לזכור ומה אסור ועל מה מותר להתאבל ועל מה אסור תעזבו את זה. אתה רוצה להתאבל?

תתאבל אתה רוצה להתגעגע? תתגעגע אתה רוצה לשחזר בדמיונך שחזר בדמיונך אתה רוצה לפנטז על האישה שכל כך אהבת לפני עשרות שנים תפנטז עליה.

כמה שאתה רוצה.

תכתוב עליה, תתגעגע אליו, תעשה לה בדמיונך כל מה שעולה בדעתך+ יותר. רק אל תנסה ללכת עם הגעגועים שלך לכספומט וזה נכון לגבי הרצון לתפוס כל גבעה.

בשטחים נניח שיתפסו כל גבעה, נניח שכל הערבים ילכו מפה יולכו מפה, מה זה? יהיו רמזורים ומחלפים, זה לא יהיה עבירה בנוף התנכי הזה שמתגעגעים אליו זה לא יהיו ארץ הנביאים עם הזית והתאנה, והמעיין והעדר.

זה לא יהיה הכפרים השלווים של עובדי האדמה זה לא יהיה איש תחת גפנו ותחת תאנתו יהיו ביתנים תעשייתיים גדולים מאוד, אזורי תעשייה, מחלפים, רמזורים רבי קומות ובעיות חניה.

זאת מחלת השחזרת אני רוצה לומר לכם.

הדבר בעיניי שמאיים יותר מכל על מדינת ישראל זה שהחזרת שהייתה מרכיב הייתה תבלין בציונות הולכת ונעשית מוטיב שלט. אני אומר לכם, מתים מהמחלה הזאת. אני אומר לכם, אנשים מתים מהמחלה הזאת או משתגעים.

מתגעגעים לילדות מתחילים להתנהג כמו בן 5 ואתה צריך לאשפז אדם בן 60 שמתחיל להתנהג כמו בן 5 עומדים או משתגעים.

אני מפחד נורא. אגב צריך לסיים תכף מה היה?

בעיקר בציונות.

לא השחזרת השחזרת היתה תבלין הייתה דחף, הייתה המנון היתה שיר היתה הגעגוע היתה כוח ממריץ. מה כן היה העיקר תתפלאו אבל נורא קשה לי לענות על זה. קשה לי לענות על זה מפני שמקיר לקיר מקצה לקצה.

היו לזה תשובות שונות לגמרי, לא יכולת למצוא לפחות וילדותי, אולי גם היום לא שניים שיסכימו. מה בעצם מטרת המפעל הציוני?

לשחזר את מלכות דוד ושלמה או להביא הנה שטייטל יהודי ממזרח אירופה.

אותו בבני ברק או במאה שערים כמו שהיה לנו שם או לבנות בדוק כאן מלך צפון אפריקאי כמו שהיה במרקש. מה מטרת או להקים כאן סוציאל דמוקרטיה סקנדינבית נאורה למופת אתח המפלגות הדתיות בזמן האחרון בישראל באופן עמוק, לא שונה מאוד מיהדות התורה או אגודת ישראל או איך קוראים להם שרוצה שטייטל.

לא שונה כל כך מהבית היהודי שרוצה רק את מלכות דוד ושלמה חזקה.

לא שונה מהמפלגה שאני מצביע בעדה כבר הרבה שנים שאומרת אנחנו רוצים סקנדינביה פה, דווקא סקנדינביה. מה שטוב להם יהיה טוב לנו. האידאל שלנו זה סקנדינביה על אדמת כנען.

אבל היו גם אחרים בשכונה שאני גדלתי בכרם אברהם, לא בזמני. אני לא אומר את זה מהזיכרון, אלא מזכרונות ששמעתי את עד סוף שנות העשרים היה בית דירות שבקומה השניה שלו, דלת מול דלת בדלת, אחת בסלון גרה משפחה שבסלון הייתה תמונה גדולה של סתיו.

ובדלת ממול גם המשפחה שבסלון הייתה תמונה גדולה של מוסוליני. זה היה לפני שמוסוליני כרת ברית עם היטלר. זה לא היה בימייי זה היה בזמן שהרבה יהודים חשבו זה מה שנחוץ לנו חזקה צבאיות יהדות השרירים סדר אגרוף רכבות יצאו מזמן משט ריכוזי מספיק עם הברדק היהודי הזה מספיק עם הבלאגן הנצחי מספיק עם ועד הקהילה.

תנו לנו מוסוליני במובן הטוב של המילה כפי שהם ראו אותו, היו כל מיני, היו כאלה שרצו לעשות פה מין גן עדן טולסטויני כזה חצי רליגיוזי חצי אנרכי אהרון דוד גורדון.

מין הזדקכות הנפש לא דרך בית הכנסת, אלא חוויה דתית שנובעת ממגע דחוף עם האדמה, ומחיים אינטימיים של קהילות קטנות, לא ערים גדולות גם זה היה בציונות. הכול היה היו גם כאלה שחלמו לבוא הנה לשבת על המרפסת בדיוק כמו הקוליאניסטים בקניה או באינדונזיה. הילידים יעבדו, הם ישגיחו, הם ינהגו בילידים יפה, הם ירפאו להם את הגזזת ואת הגרענת.

אבל הם ישבו על המרפסת.

עבודה טובה יהיה טוב לכולם, כולם יהנו עד היום. יש לנו כאלה+ איך הרבה. אז מה כן היית?

הציונות? אני לא יכול להשיב לכם מלבד ההכרה שאין לנו מקום אחר שתהיה, אשר תהיה תוכנית המתאר תהיה אשר תהיה המטרה שמעל השחזרת החל במרכסיזם סטנליסטי.

וכלה בסמי, פשיזם, מוסולינסטי וכל מה שבאמצע.

אז גם באמצע היו כל מיני דברים. היית למשל באמצע.

קבוצה לו קטנה שחלמה להקים כאן על אדמת המזרח התיכון, רפליקה יפה של אוסטרו הונגריה של הקיץ, עם נימוסים טובים עם גגות אדומים, עם אנשים שקוראים לזה לה הר, דוקטור ופאות דירקטור עם שקט גמור בין שתיים לארבע. גם חולמים ציוניים כאלה היו יכולתי להמשיך בזה כל הלילה. יכולתי לחבר על זה טרילוגיה שלמה.

זה היית?

פדרציה של חלומות, אבל הם כולם הסכימו שיהיה החלום אשר יהיה, זה רק יכול להיות כאן, כי בשום מקום אחר אין לנו סיכוי. ניסינו, מצד אחד ניסינו להסתגר לא להפריע לאף אחד לשבת בעיירות שלנו ולהתפלל לאלוהים. הדת יהודים, בלי עט ובלי חרב מחכה למשיח, כתב אורי צבי גרינברג.

לא נתנו לו. מצד שני ניסינו להתבולל, ניסינו להיות כמוהם, ניסינו להתנצר גם כן לא ער לנו.

באותו אזור בשלזיה משני הצדדים של הגבול הגרמני פולני שלפני מלחמת העולם השנייה, במרחק 10 ק"מ אחד מהשני, היית עיירה היהודית אחת שנראית כמו בני ברק של היום ושנאו את היהודים שנאת מוות מפני שהם אחרים הם לא מדברים פולנית, הם לא מתנהגים כמונו, הם לא חיים כמונו, הם לא כמונו, הם זרים, הם חייזרים.

10 km מערב משם שנאו את היהודים כי כבר עוד מעט אי אפשר להכיר מי יהודי ומי לא יהודי. תראו אותם.

הם כבר מתנהגים בדיוק כמונו. הם מתלבשים כמונו, הם כבר מדברים מדברים בלי מבטא, הם כבר אוכלים את המאכלים שלנו, שנאו אותם גם ככה וגם ככה, אז המכנה המשותף הבסיס היה כאן.

מה יהיה הלאה אני לא יודע.

בוא נביא גם אני הייתי רוצה לדעת אבל דבר אחד אני כן יודע מקצועית אני יודע את זה בתור מספר סיפורים אני יודע את זה בתור בן אדם שכל חייו מסתכם בתהפוכות של בני אדם.

השולחן הזה ישאר שולחן עד שימחזרו אותו שום דבר אחר לא יצא ממנו הוא יהיה שולחן או שימחזרו אותו או שישרפו אותו ב-1 הימים במדורת לג בעומר. אנשים יכולים להפתיע.

לא רק אחרים.

אפילו את עצמם.

אני לא מדבר על דמויות פוליטיות, אני יודע דגול שמי ציפה ממנו שדווקא הוא יתן עצמאות לא לפליסטינאים לצפון אפריקאים צרציל שפירק את האימפריה הבריטית גורבצוב.

מי ציפי מהם בגין וסדאת רבין הנץ הזה, פרס הנץ הזה.

שלחצו ידיים עם ערפאת.

האדם הוא לא צפוי, אני לא מכיר אתכם אישית, יש פה הרבה מאוד אנשים ונשים.

לכן השאלה שלי תהיה שאלה רטורית אני לא אעשה הצבעה. האם יש כאן אדם אחד בעולם הזה גבר או אישה? שלפחות פעם או פעמיים בחיים לא הפתיע את עצמה או את עצמו עד כדי כך שהוא שאל את עצמו את עצמם?

מה זה באמת אני? אני לא מאמין שזה אני לא מאמין שזה אני. לאדם יש סוף פתוח, אני לא יודע מאין זה יבוא.

אנשים שואלים אותי מי יעשה את זה, מי יהיה המנהיג שיעשה את זה, אני לא יודע.

אני חושב שעמוק בליבם רוב הישראלים יודעים שצריך לעשות את הניתוח ולעשות שתי מדינות, רק זה קשה, זה כואב, זה לא נעים. אולי מוטב לדחות תהיה מלחמת אזרחים, יהיה מהומות, יהיה דם מה בוער כשהערבים הורגים אותנו ומפציצים אותנו ושורפים אותנו, אז אין עם מי לדבר כשהם יושבים בשקט ולא עושים כלום, אז למה לדבר? מה רע לנו?

אבל אי שם בינינו, אולי מהלך כבר האיש או האישה.

שיגיד לישראלים חברה הלוא עמוק בלב אתם יודעים שצריך לעשות את הניתוח הזה, אז בואו נעשה אותו.

כי עמוק בלב רובנו יודעים, כולל מצביעי ימין, רק הם כועסים. חוץ מזה אין עם מי לדבר. חוץ מזה אתה לא מכיר אותם, אני מכיר אותם.

חוץ מזה אנחנו מה השמאלנים האלה? הם יגידו לנו מה לעשות חוץ מזה מה בוער חוץ מזה קודם שהם ידברו אלינו יפה, אבל עמוק בלב רוב הישראלים יודעים שצריך לעשות את הניתוח הזה.

מאין אני יודע שרוב הישראלים יודעים את זה מן העובדה הפשוטה שתשעים% מהישראלים, ניצים ויונים תעשים% מהישראלים דתיים וחילוניים. 90% מהישראלים לא היו בשטחים כבר לפחות 20 שנה, מאז שהפסיקו להחליף רדיאטורים בזול בקלקיליה לא היו.

הם בעד, הם נגד, הם תומחים הם מצביעים, הם לא הולכים לשם זה לא משורש נשמתם.

כשתבוא המנהיגות האמיצה ותגיד חברה, זהו.

הגיע הזמן לעשות את הניתוח עמוק בלב ידעתם את זה כל הזמן?

זה יהיה מתי אני לא יכול להגיד לכם מי האיש שאני לא יכול להגיד לכם אי אפשר. לא רק אני לא יודע גם היא עוד לא יודעת גם הוא עוד לא יודע.

זו תהיה הפתעה לא רק לנו ולכם זו תהיה הפתעה לאדם או לאנשים האלה עצמם, כמו שבגין הפתיע מאוד את עצמו.

תחשבו על האירוניה הזאת של ההיסטוריה ב-67 לוי בן דבורה אשכול גורדוניסט טולסטויאן מקיבוץ דגניה מצא את עצמו שולט על הממלכה העברית הגדולה ביותר מאז דוד המלך.

פציפיס כמעט צמחוני גורדוניסט טולסטויאני איש שלום. 10 שנים אחריו בדיוק 10 שנים בא נציב ביתר בפולין, האיש של זבוטינסקי ופירק את האימפריה הזאת באב שלום.

אז אל תגידו לי בלתי הפיך, רק המוות בלתי הפיך וגם את זה אני אבדוק עוד מעט. אישית אני אבדוק את זה. אני לא יודע אם אני אעזור לדווח לכם, אבל אני אבדוק.

שום דבר לא בלתי הפיך. העניין הוא עניין של מנהיגות. העניין הוא העניין של להגיד לאנשים מה שעמוק בליבם, הם יודעים.

אני רוצה לסיים בשני סיפורים קטנטנים, מותר לי עוד?

אחד מה זה מנהיגות? כשהייתי סטודנט צעיר הייתה לי מחברת שאספתי בה לפחות 40 או 50 הגדרות של מנהיגות. מאז הפילוסופים היווניים הקדומים, אני כבר לא זוכר מה היה לי במחברת.

איבדתי אותה דרך מקיה ולי וביסמרק וזה וזה וצרציל. מה זה מנהיגות?

אתם יודעים מי נתן את ההגדרה הנפלאה ביותר? מה זה מנהיגות?

בכל הזמנים נתן אותה איכר פשוט פרובינציאלי מחור נידח באמריקה התיכונה, מהעיר אינדיפנדנס, מיזורי שמו היה הארי טרומן.

ואחרי שהוא גמר את כל ענייניו בבית הלבן והוא חזר לעיירה שלו אינדיפנדנס, מיזורי, והוא היה יום בשבוע מורה למוזיקה בתיכון אחרי הנשיאות והוא לא כתב ממש זכרונות כי הוא לא היה כל כך איש עט, בא אליו עיתונאי וישב 300 שעות והקליט אותו ופרסם את זה בלשון העסיסית והמחוספסת של בן האיכרים הזה.

ובין היתר הוא שאל אותו אני אגיד את זה בעברית.

הוא שאל אותו, אדוני הנשיא, איזו הרגשה זאת לשבת במשרד הסגלגל באובל אופיס הן בי ומיידי. אס גיא.

הגבר הכי חזק בעולם וכתוב שם כך טרומן שם את שתי על חיי שלו בין הידיים התחיל לעשות מראש כמו אישה זקנה והוא אמר או מיי או מיי.

נסטופין טוסיט, אינדיאון פינקינג וטי הז דה מה טיול של.

ויס, גיא איזשהו.

וכאן זה בא לחקוק את זה באותיות של אש שחורה על אש לבנה הוא אמר ככה דיאון ליפרולוגטי זכות היתר היחידה שיש לך כשאתה יושב על אופיס אתה נמצא בעמדה מסויימת מצויינת לשכנע אנשים לעשות דברים שעמוק בליבם הם יודעים שהם צריכים לעשות אותם, אבל לא בא להם.

אני אומר לכם, זה גובל בגאונות, להכריח אנשים לעשות דברים זה לא מנהיגות לשחד אותם זה לא מנהיגות להחניף להם זה לא מנהיגות. מנהיגות זה להגיד לבני האדם דבר שעמוק בליבם הם יודעים שצריךוהם לא רוצים למשל לשלם מיסים, למשל, לחלק את הארץ הזאת לשתי מדינות.

מי האיש?

שישכנע את הישראלים היהודים לעשות דבר שעמוק בליבם הם יודעים שצריך לעשות אותו. הנה הסיפור השני, הסיפור האחרון מי יהיה האיש?

אני שירתתי במילואים בשיריון.

במפקדת ההשריון בקסטינה האלוף היה אז ישראל. טל, חבר שלי מהאוניברסיטה, למדנו יחד פילוסופיה ואני ישבתי באיזה משרד משמים ביום חורף עגום.

ותרגמתי חומר משעמם עד טירוף מקצועי מאנגלית לעברית בשביל חוברת הדרכה בשביל זה גייסו אותי למילואים וטליק כנראה גם כן השתעמם במשרדו כי הוא אמר לרלשית שלו תיקראי לעמוס אני רוצה לדבר איתו, ידעתי שהוא רוצה לדבר על שפינוזה. הלכתי בגשם ובאמת ישבנו ודיברנו. הרלשית אגב, היתה ליאורה מרידור, אשתו של דן מרידור.

זה בשביל הקוריוז, עוד הוא ואני מדברים לפני החלון של מפקח הגיס.

על הכביש הרסר מריץ מחלקת טירונים בגשם, מנורה רטובים עד לשד עצמותיהם הלוך חזור הלוך חזור באמצע השלוליות קום פול, קום פול.

טליק לחץ על הכפתור הוא אמר לליאורה תקראי לשלמה שלמה זה הרסר, אני רוצה לדבר איתו רגע.

המצב נכנס מצדיע המפקד שלמה מי זה האנשים האלה בחוץ הוא אומר אין פה אפילו לא טירונים, עוד לא מיינו אותם.

אז מה הם עושים פה? המפקד עד שימיינו אותם שלחו אותם לעשות פה עבודות בסיס. אז למה הם לא עושים עבודות בסיס?

המפקד גשם?

אז למה אתה מטרטר אותם שלמה?

ואז שלמה אומר לו המפקד, אני עושה את זה כי אני לא רוצה שהם ישכחו מ מי הם.

ואז קרה דבר שאני לא אשכח אותו טליק חיבק אותו בכתף, קרב אותו לחלון כל המחלקה עמדה בנוח לפני החלון וחיכתה שהר הרסר יחזור לטרטר אותם, חיבק אותו ואמר לו ככה שלמה מי אתה? אנחנו כולנו כבר יודעים את אחד הרסרים הטובים בצהל+ כמה חודשים אתה יוצא לפנסיה? מי הם?

אתה לא יודע עוד? תראה, ההוא הרזה הזה שהמכנסיים גדולים עליו והוא כל הזמן מחזיק אותם שלא יפלו אולי זה בית עובד הבא.

ההוא שמה.

שהמכנסיים לא נסגרים לו וכל הזמן הוא מנקה את המשקפיים כי רטובים לו אולי הוא יהיה פעם ביאליק, ההוא שמה בשורה האחורית אתה לא יודע, הוא נראה נורא מצחיק, הוא נראה עלוב אבל אולי זה אינשטיין. ההוא שמה בפינה. אולי עוד פעם הוא יהיה רמטכל.

שלמה היה המום אחרי רגע הוא אומר המפקד, איזה יהיה רמטכל, איזה יהיה רמטכל.

אז אני לא יכול לענות לכם על התשובה הזאת. אני לא יודע מי זה יהיה או מי זאת תהיה, אבל יכול מאוד להיות. לא בטוח.

לא יכול להוציא על זה תעודת ביטוח. יכול להיות שהאיש או האישה או קבוצת האנשים שיבואו ויעשו מה שטרומן קרא מנהיגות, כלומר יאמרו לעם ישראל אתם הלא יודעים את זה בלב, אתם הרי מזמן לא נוסעים לשם. אתם יודעים שזה לא חלק מהמולדת.

אתם יודעים שאפשר לחיות יפה מאוד גם בלי זה. יאללה בואו נעשה את זה זה יהיה קשה זה יהיה מסובך, זה יהיה כואב.

בואו נעשה את זה ונגמור עם זה.

כל החשבון עוד לא נגמר. תודה רבה לכם.

סוף

---

Transcript "The whole account is not over yet" Amos Oz's last lecture from2018

Amos Oz

The whole account is not yet over for Amos Oz.

Good evening to you, a nice summer evening.

Thank you Dan for these beautiful opening words every time.

I go back to the last lines of Brenner's From Here and Here, the lines that Dan just read to us, I really get a bit of a shiver, and from time to time I have to ask myself the question.

In fact, the reckoning is not over yet.

The truth is.

I don't have much to say to you tonight.

A few months ago I published a small booklet called Peace to the Zealots.

A few months ago I published a thin booklet called Peace to the Zealots and tried to really load it up.

Conclusion of a lifetime I did this mainly for my grandchildren.

I told them your grandfather.

In the publicity of demonstrations in this he was for many years in the attacking echelon, now you are in the attacking echelon, Grandpa is now a supporter of fighting in ammunition stores.Do you have this little booklet? This will be your ammunition.

I really tried to summarize it.

Also what I think.

About the most terrible epidemic of the twenty-first century, and not only hers.

Here, and not only here.

The fanaticism.

Even what I think of Judaism as a civilization is not only as a religion, not just as a nation, but as a civilization as a continuum.

Of thousands of years of texts, and also what I think about the State of Israel, where it is going and where it can still go, because the whole math is really not over yet, between the things that are written there, I will mention 3.

One.

What has been between us and the Palestinians for more than a hundred years is a bleeding wound.

And not only a bleeding wound, it's also a poisoned wound full of pus, it's already an abscess, you don't heal a wound with a stick, there's no such thing, you can't hit the wound with another blow + a blow to teach a lesson that will stop being a wound and stop bleeding.

I'm not against a stick.

I'm not a pacifist, unlike my colleagues in Europe or North America, who often hug me for the wrong reasons.Prepare it, make it Mike.

Unlike them, I never thought.

That violence is the ultimate mountain in the world.

I have always thought all my life that even now its ultimate hair in the world is aggression, aggression and aggression must be stopped by force. It often takes a big stick to restrain and subdue aggression. Aggression is the mother of all violence in the world.

And so I never believed in the days of Caleb Noth.

Two distant cousins of mine, relatives.

Jewish women from Germany.

In their teenage years, they spent years in Nazi concentration camps.

Those who liberated it from the Nazi concentration camps are not today peaceful demonstrators with slogans and olive branches and doves, but Allied soldiers with helmets and submachine guns.I will never forget that. That's why I'm not a pacifist, but a peace fighter or an advocate of peace.

Therefore, I am not against a big stick, if the State of Israel did not have a big stick, if the Jewish people did not finally have a big and strong stick, none of us would be here, or we would have died in the ground or in any case we would have been removed from here by force.We are here because there is a big stick.

But a wound is not healed with a stick.

For 100 years, all sorts of sages have been telling us one more strong blow and that's enough, and everything will be fine.

Not a wound, it needs to be healed.

You don't heal it in a day, not in a week, but you start somewhere looking for a beginning to heal a wound, first of all adopt a language of wound healing, not a language of submission, not a language of deterrence, not a language of learning a lesson, and not a language of the past forever.And not a language that they will snatch so that they don't know where it comes from.

The language of wound healing, the language of wound healing begins with this.

That you say yes to your opponent to your enemy.

The simple words.

I know it hurts you a lot, I don't understand the words, you're right and I'm evil.

Not the words, take it all for you, I'm sorry for everything I did to you.

It's not the words that I am ashamed of, but these simple words. Are you in pain?I know, it hurts me too, let's look for something.

These are simple, easy words, you don't even have to download them for them.

One caravan in which settlement should they be told?

And saying them correctly is one thing: you don't heal a wound with a stick.

Second, if there are no two states here, and pretty soon there will be one state.If there is one state here, it will not be a binational state. There is no such animal.

It will be an Arab state from the Mediterranean Sea to the Jordan River sooner or later, with or no intermediate stage of dictatorship by Jews over Arabs and their opponents.

With or without an intermediate stage of terrible violence and rivers of blood.

With or without an intermediate stage of apartheid, all the ways that will not happen if there are no two states, it leads to one Arab state from the sea to the desert.To be clear, I'm good with Arabs, I have no problem living with Arabs. I have only one problem: I don't want to be a minority, I don't just want to be a minority among Arabs, I don't want to be a minority anywhere anymore.

Not after what my parents and my parents said, not after what Brenner said.

Not after what I carry with me, deep in my genes I don't want to be a minority, not even in Switzerland, certainly not in the Muslim Middle East.Now you don't want to be a minority, don't buy the detached things that sell you a multinational or binational state or a state of all its citizens.There is no such animal.

There are 6 examples nowadays of a thriving multinational state. I'll tell you all by heart Switzerland.

Switzerland, Switzerland.

Switzerland, Switzerland and I won't forget Switzerland as well.Either they disintegrated or they drowned in rivers of streams of blood. Cyprus was a binational state.

Lebanon was a binational state, Syria, a multinational Iraq.

The former Soviet Union, Ukraine itself, Ukrainian and Russian.

There is no such animal, even Spain with its Basques, and its Catalans trembling, even Britain trembling, even Belgium creaking, even from Canada I hear voices, this animal does not work.

Either it ends in a river of streams of blood, or it ends nicely, a single example in modern history, with the Czech people and the Slovak people deciding to peacefully separate into two states.I wish we could. It just wasn't for them either.

Where exactly will the line go?

What are strategic points, what about Teva expenses?What about the joint bankers' treasures? What about the gold stocks in the cellars of the National Bank?

It's not easy, but they did it exemplary, their divorce without bloodshed.There is no such thing as a multinational state, a multinational state, a citizen of all its citizens.Don't go crazy with illusions and don't let anyone catch up with you.

Either two states and quickly or in stages. An Arab state from the sea to the desert in which the Jews will be a minority, what will be the situation of the Jewish minority in a predominantly Muslim Arab state?Not good.

Why do I say not good? Why do I see such blackness?I have friends who actually see pinkness, see coexistence, see honeymoons, see the Jews in Muslim Spain.

I'll tell you why, when I was a kid, almost20, maybe even25% of the Palestinian Arabs were Christians, in Ramallah there was a Christian majority, in Bethlehem there was a Christian majority, in Nazareth there was a Christian majority in the villages, Arabs in the Galilee there was a Christian majority.

They are not Christians and it is not our fault, it is not Israel's fault, it is not the occupation's fault, it is not the fault of oppression, it is not the fault of Zionism.They are not and they were Arabic-speaking Palestinian Arabs.

It is not worthwhile to be a minority in it.

Nowhere is it worthwhile, certainly not in the Middle East.

And the third and last thing I tell you is, to paraphrase the little booklet, anyone can buy it.I actually arranged for it to be given as a gift. I gave at my own expense many, many copies to be distributed in the settlements, I gave at my own expense that this book would be translated into Russian and Arabic, and it was translated and distributed.

I was also worried that it would costa little more than a cup of coffee in the bookstores.

Because it is.

I don't want to say a will, I don't like that word, but there is what I want to leave behind in the realm of political, cultural, historical, Zionist thought.One more thing I want to bring you from this book, why the fight between us and the Palestinians is so complicated and so crazy for very intelligent people.Usually both here and in the world.

Pushes very intelligent people or into Gideon Levy's corner.

Colonialism, apartheid, the whole thing is rotten, the whole thing should not have happened.

Or to the other corner? Everything we do is good, and if it's not good, look at who's talking, shut up.No one is better than us to keep quiet.

The second corner is actually the corner in which the logical conclusion is that the majority in the Knesset and the majority in the Knesset can do anything today, even moving the month of Passover to Tu B'Shvat. Because the fact that the majority in the Knesset will outlaw the outside world is over. Let them stop confusing our minds.

Either to this position or to the opposite position. Why are people so confused, because in fact for decades there have been two wars here?

The Palestinian Arabs are waging two wars against us at the same time, one after the other, one at a time, one absolutely just and one despicable and evil.A just war like no other is the war for the right of the Palestinian people to be a free people in its own land.

No oppression, no slavery, no barriers, no humiliation, no robbery, no oppression, no killing.

Any decent person, even if he does not justify the means, will say that this is a just cause, but at the same time the Palestinian people are waging a war so that we too will not have the right to be a free people in our land.

So that we don't have what they demand for themselves, or we won't be here at all, or we'll be here as protégés, Dr. Jekyll and Mr. Hyde.At the same time, we have the same thing.

The people of Israel and the State of Israel are fighting an unparalleled just war, which is the foundation of the Zionist thought to be a free people in our land.

That we should not have masters, that we should not be a minority, that we would not be persecuted, that we would not be discriminated against, that we would not be humiliated at the same time.We are waging a war over the fact that we want two more rooms per apartment at the expense of the neighbor. It's very confusing both on this side and on this side.

Both Dr. Jekyll and Mr. Hyde are very confusing.In fact, there are two wars here on both sides.

It drives people crazy even people who usually have a sitting mind and know how to do analysis.

Surely this confuses the minds of innocent people who need to decide. Let's say you're in favor of Hapoel, are you in favor of Beitar?And if the State of Israel is Beitar then they hate Hapoel, they are in favor of Beitar because it is ours, no matter what it does.

Now that this is the essence of my wisdom, I want to tell you a story.

A little over twenty years ago, a year ago.

I met a Palestinian intellectual in Paris.

He was about 30 years old at the time.I haven't been in contact with him since. I turn out that today he is50or50+ years old

He was a lecturer in one of the social studies subjects at a French university, not at the Sorbonne. I don't remember which yes, I don't remember what his exact field was, I don't even remember his name, but I remember that he said the first sentence to me as soon as we shook hands, I'm from Lifta.

It seems a bit strange to me that a 30-year-old man, how can he lift Lifta from Lifta?I remember very well. My parents' house in the Kerem Avraham neighborhood was about a kilometer and a half away from Lifta.

And I'm expressing myself here today. I don't know what they'll do to me, it's my father, the revisionist, and my mother, and I were in spite of all our national pride. On Saturdays we would go to Lifta to buy really good cheese and buy some fruits and vegetables which were cheaper and were very tasty.

Other than that, it was a wonderful place, maybe100 more beautiful little stone houses on the slope.

Fig trees, olive trees, vines, Sukkot, vines, even a spring was there.Lovely place.

Beloved and this man tells me so.

He says to me, you know, I don't care who rules Palestine.I don't care, I don't want to expel the Jews, I don't want to take revenge on you.I want my house in Lifta, he didn't show me because we didn't meet at his office, but he told me that my whole office is full and my apartment is full too.

Pictures of Lifta and my house in Lifta. I say sorry, you were there, he says, I never have that in the pictures.

My father or my grandfather, I don't remember, my grandparents or parents were expelled from there.

I don't know. They were expelled, they fled.It doesn't matter much, either, but he said these things to me with great assertiveness.

You should know that you will not have peace and you will not have rest until I accept the house that belonged to my family in Lifta. I want it, it's mine, I won't let anyone take it.I won't let peace be made, I won't let a compromise be made if I don't get that house in Lifta.

It was very impressive because he had never seen the house before.

I thought about it for a while. There was some silence, a few moments and then I told him that you know your home in Lifta, you will never get it and not because of the grades.Even if tomorrow the Jewish people decide by an overwhelming majority that Zionism was a mistake and we go, we all take the stick and the backpack and go out holding the keys, you will return your house in Lifta, you will not get more, tell me why.

I said to him, "Tell me, you want to live in this house in Lifta, do you want to live in it?"

Leave your job in Paris.

He tells me no, why not, I want to come there every summer, to sit under the vine and the fig, to hear the spring and the bells of the goats that slide down the mountain.That's what I want, that's all I want, not sovereignty and it's not just that.I told him that you will never get it and not because of us, he tells me why I said it is completely simple.

Suppose that all the Jews as one man get up and leave not only Lifta.

the whole country. Suppose the government of Israel makes a decision tomorrow that it agrees to a total and unlimited right of return for the grandchildren and great-grandchildren and for anyone who calls it the home in Lifta, you will not get why, because if the Lifters return, they will be.If I'm not mistaken, about 1,000 souls in 1948today, everyone will come back.

It will be a 15-year-old townfor 201000people.

With some high-rise buildings.

At least Super Pharm Two Shalva, Super Pharm, supermarkets, a few traffic lights, very serious parking problems, you won't hear either the goats or the spring.You are sick, I told him and I also diagnosed the disease, those of you who have a medical or paramedical education, take out a pink and write it down, you are a patient who has come back, do you want to speak in a foreign language?

Reconsteritis patient, you're looking in space.

Something you lost in time. You really want your soul to come out of the stories you grew up about Grandpa, Grandma, Dad, I understand you, I don't condemn you, I also don't tell you to forget about it in life, I won't tell you to forget about it, I also didn't forget my childhood and my childhood memories, I tell you something else, you miss Livta so much, good book.

Make a film within a play, write research, look for what you lost in time and not in space, because it wasn't lost to you in space. It was lost to you in time, if all the Lifters had returned, it would be a city of15,000, 20 inhabitants, 20,000 inhabitants, nothing like a village that hangs on the walls of your office.There are no sheep, no tea trees.

Figs, no vines, no small stone houses scattered, not because of me coming back, I told him it's a very dangerous disease.

I understand reconstriction, but it's dangerous. If a person misses, a great longing for his childhood and the landscape of his childhood or the landscape of his parents' childhood, he should write again the Knesset of the bride or the guest who tended to stay overnight, as Agnon wrote about mud.

Don't try to set it up in time like the hero tried once in a rather grotesque way,the narrator of a guest took Lalum and snatched his father's father and came back with his tail between his legs.

Don't try to do it, you miss your childhood, it's fine, but if you start acting like a 5-year-old because you miss your childhood so much, you should be hospitalized.

You once loved a woman, the love of youth, the great love of your life, you can't forget her, maybe you also feel that she doesn't forget you.

But now that you're60or70or80, don't go to her house, pull her out and tell her mine.

It is written a book, a poem is written about it.

Better than a play.

Well, memorable.

What you lost in time, don't try to search in space, don't go with Z. Your childhood memories of the ATM because nothing came out of it except insult or real madness, because you can go crazy with the fact that you returned to Reconstritis after we broke up, I couldn't help but ask myself sorry, Amos and Zionism is not just constellations.What is Zionism, it's not one big mumps disease.

I've thought about it a lot and my basic answer is no limited liability usually no. To be very careful, not quite. Mostly that you came back.

Why?

My ancestors and mothers and your ancestors and mothers for 2000 years said on the Seder night for next year in Jerusalem that this is true, but if they had not persecuted them and tortured them and humiliated them and did not murder them, they would have said it in another 2000years.

And they don't come.

The only reason why Jews from Eastern Europe came here first and Jews from the East came late and they are a little angry about it. It's not that they have conceptual difficulties and they didn't understand or that they didn't love the Land of Israel – it's that Mapu or Naftali Hertz Imber just didn't torture them the way they tortured the Jews of Russia or the Jews of Poland or the Jews of Romania.

They were not tortured, that is to say, the issue of restoration in Zionism was a component.

It was a spice, it was a force of impetus, it was also a means of recruitment, it was even an anthem.

Because in Naftali Hertz Weisel's original poem it is not written to be a free people in Imber's country. Sorry, I'm Senili Naftalia, thank you, what would I do without you?Naftali Hertz Imber: Isn't it written to be a free people in our land?

It is written to return to the land of our forefathers, to return.

There was an element of restoration, also part of the march from the draft, from the influence from the suggestion of a new political movement and a new ideological movement, but that was not the main thing.That wasn't the main component. This was not the main motive, if it were not for the suffering and persecution and the discovery that nothing else helps.

Neither seclusion within the ghetto nor complete assimilation. It doesn't help and it doesn't help.

It wouldn't have happened, it didn't come from the return, it wasn't just born.

Especially from next year's informant in Jerusalem.

The truth.

There really was nowhere to go.

My grandfather, my grandfather Alexander, my father's father, he was an ardent Zionist, even a revisionist Zionist for many years, he paid a shekel to the Congress and voted, always, always from the Jabotinskys, but in Vilna he did it, why didn't he come to the Land of Israel?Because the Land of Israel seemed to him, perhaps rightly, not yet European enough for him, maybe.

When anti-Semitism in Vilna became really violent.

Grandpa Alexander asked for permission for him and his family to immigrate to America.

He went and asked for it, it is documented. They told him you have to wait17years.There is a17-year waiting list in Vilnius in the 1930s, in the early 1930s.

Really?

He didn't have17years to wait, it was impossible so he asked to be French.He wanted to be German, even he was crazy enough to ask for German citizenship.Maybe twoor three months before Hitler came to power and I am forever grateful to the Germans for refusing him.

Otherwise, I wouldn't be here today, even he asked for some Scandinavian citizenship, I don't know which one, just because Jerusalem wasn't yet European enough according to his norms, one day it will come.

He came here because no one wanted him. This is the truth that is forgotten.

Neither the haters of Israel today nor our children know them. No one wanted them.

Canada's policy regarding Jewish immigration in the 1930s was One Is Tommy.

Switzerland I already mentioned Switzerland today, said Nan Stormani, our great friend who loves Israel, even my name is Elephant Marshall.

From South Africa, who supported Zionism, he said something smarter than South Africa.You won't accept Jews from Europe, he said.South Africa despises anti-Semitism or despises it and sees it as butter, so we won't let in Jews because we don't want to bring anti-Semitism.

No one wanted them, they came to Jerusalem not because of the restoration, they had the restoration like any other Jew, but the restoration did not bring them.It was not the only board they could hold onto. And if it wasn't for this plank, they wouldn't be in the place of 6 million, there would be6.5 million dead Jews.

By the way, Mizrahi Jews too, anyone who tells you legends today that Zionism spoiled the wonderful Jewish-Arab honeymoon and could have been great if it weren't for the confusion of the Zionist mind and carried them away from the pleasures of the grass in Baghdad or Morocco and brought them to the transit camps and did them severe injustices.

Not out of malice but because of the. I say this in parentheses because of the childish impulse that came from thenineteenth century to create a new person.

A new Jew, a new person, it is forbidden to create a new person, never try it, anyone who tries to knead people in order to make a new person, a new Jew, it ends very badly at best, and in our case, it ends in an insult for generations.Excellent human material, we will still make human beings out of them, by chance, after all, the attempt to make a new person ended in rivers of blood, but no.

The Jews of the East, the Jews of Iraq, if only Noam had stayed there six months ago.

We saw what happened to the Yazidis with the Muslims in Iraq.

They slaughtered everyone, no, not everyone, sorry, only the men, women from the age of10 for a pack of cigarettes, you could buy them.This is what would have happened to the Jews of Iraq. If they had stayed there, they wouldn't confuse the mind.

And they got up and left, when it was also unpleasant to mention. They got up and left, not when Israel raised the flag.And not when they suddenly said once for next year in Jerusalem, and basically said, why not?

They left Iraq. When the British government was about to fold and they knew they would be left there alone and they left North Africa. When the French government was about to fold and they did not want to be left alone.

Not that the restoration of the restoration was in the anthem, in the flag, in motivation.

Parasiology and ideology What brought us here is not that you recreated mourning. And that's the essence of what I'm saying tonight.

We are in danger that the restoration of the Reconstriction will become the heart of the Zionist enterprise. Woe to our heads.

Not only woe to our heads, it's also ridiculous. For example, the building of the Temple is being talked about more and more. We will wage a world war against all the Arab Islamists, it is already too small for us.

We will wage a world war with Turkey and Indonesia and with nuclear Pakistan and with Malaysia. We want the Temple Mount, it's ours, the Temple Mount now and the Temple will be built now, not tomorrow, not in 10years.Now let's put it aside for a moment.

I repeat in reverses the same fantasy I told the man from Lifta.

Suppose tomorrow morning the news announces that the Supreme Muslim Council in Cairo or Riyadh or Damascus or Tehran, no matter where or in all these fourplaces, sat all night until dawn, re-examined the writings and came to the conclusion that the Temple Mount really belongs to the Jews.Give us a month, we will evacuate the mosques, we will give you the keys, it's yours, we made a mistake, sorry, come back.Do you know what will happen?

In today's State of Israel there are more Jews, many more observant Jews than there were in the First Temple days in the Land of Israel or in the Second Temple days in the Land of Israel.At the celebration of Shimon Bar Yochai, 400,000 people in Meron asked what would happen in Jerusalem on three pilgrimages when a million or a million and a half people came to Jerusalem to make a pilgrimage and everyone wanted to go up to the Temple Mount.

All of them are mitzvahs, it's a religious mitzvah, more important than the hilula de-Rabbi Shimon bar Yochai.

Even at the funeral of Rabbi Ovadia Yosef there were 600 to 700,000 million and a half who would come to Jerusalem for three pilgrimages to the Temple.

Toilets for men and women on the Temple Mount for 1.5 million, men and women, parking.

Below the Temple Mount instead of the Mount of Olives, under the Mount of Olives.

Central air conditioning system yes or no?

CCTV cameras yes or no parquet floor yes? And if so, is it only the Lebanon packages or is it possible to use other trees as well?It's impossible in the same sense that it's impossible to help Lifta physically, it's impossible, not because of the Arabs, not because they don't understand that it's ours and not theirs, and they stupidly think it's theirs and not ours, it's impossible because these people are sick and you came back with it.

And they look for something in space that they have lost in time. Do you want the Temple? Write a poem.

Uri Zvi Greenberg did it very well. Make a play.

Make a movie, write a novel, miss it, no one has to give up their longing.There is no law in the world against longing, and there can't be, even though there are governments that try to make laws about what is allowed to remember and what is forbidden, and what is allowed to mourn and what is forbidden, leave it alone. Do you want to grieve?

Grief, do you want to miss it? You will miss it, you want to recreate in your imagination that has returned in your imagination, you want to fantasize about the woman you loved so much decades ago, you will fantasize about her.

As much as you want.

Write about her, miss him, do everything you can in your imagination + more.Just don't try to go with your miss for the ATM and this is true of the desire to occupy every hill.

In the territories, let's assume that every hill is occupied, let's assume that all the Arabs go from here, they will go from here, what is that?There will be traffic lights and interchanges, it will not be a transgression in this biblical landscape that is missed, it will not be the land of the prophets with the olive and the fig, and the spring and the herd.

It will not be the peaceful villages of the landowners, it will not be a man under his vine and under his fig tree there will be very large industrial pavilions, industrial zones, interchanges, high-rise traffic lights and parking problems.

This is reconstructive disease, I want to tell you.

In my view, the thing that threatens the State of Israel more than anything else is that horseradish, which was a spice in Zionism, is becoming a sign motif. I'm telling you, we're dying from this disease.I'm telling you, people are dying from this disease or going crazy.

You miss your childhood, you start acting like a 5-year-old, and you have to hospitalize a 60-year-old personwho starts to behave like a 5-year-old, standing or going crazy.

I'm terribly afraid. By the way, we have to finish right away, what happened?

Especially in Zionism.

Not the restoration, the restoration was a spice, it was an impulse, it was an anthem, it was a song, it was longing, it was a stimulating force.What was the main thing, you'll be surprised, but it's very hard for me to answer that. It's hard for me to answer this because from wall to wall from end to end.

There were completely different answers to this, you couldn't find at least childishly, maybe even today no two would agree.What is the purpose of the Zionist enterprise?

To reconstruct the kingdom of David and Solomon or to bring here a Jewish shtetl from Eastern Europe.

He was in Bnei Brak or Mea She'arim as we had there or in the construction of a North African king here like he was in Marrakech. What is the purpose or to establish here an exemplary enlightened Scandinavian social democracy, the religious parties in Israel in recent times in a profound way, not very different from Torah Judaism or Agudat Yisrael or what they are called, which wants to be tittal.

Not so different from HaBayit HaYehudi, which only wants the kingdom of David and Shlomo strong.

It's no different from the party I've been voting for for many years, which says we want Scandinavia here, Scandinavia.What is good for them will be good for us. Our ideal is Scandinavia on the soil of Canaan.

But there were also others in the neighborhood where I grew up in Kerem Avraham, not in my time.I don't say this from memory, but from memories that I heard until the end of the 1920s there was an apartment building on the second floor, door to door, one in the living room lived a family in which there was a big picture of autumn.

And in the opposite door, the family in the living room also had a large picture of Mussolini. This was before Mussolini made an alliance with Hitler. It wasn't in my day, it was at a time when many Jews thought, that's what we need: military presumption, muscular Judaism, boxing order, trains, a long time ago, a sufficiently centralized flotilla with this Jewish bardak, enough with the eternal mess, enough with the community committee.

Give us Mussolini in the best sense of the word as they saw him, there were all sorts of people, there were those who wanted to make a kind of Tolstoyan paradise here, half religious, half anarchy, Aaron, David Gordon.

A kind of neediness of the soul not through the synagogue, but a religious experience that stems from urgent contact with the land, and from the intimate life of small communities, not big cities, this was also the case in Zionism.There were also those who dreamed of coming here and sitting on the balcony, just like the Kolianists in Kenya or Indonesia. The natives will work, they will supervise, they will treat the natives well, they will cure their ringworm and their gluttony.

But they sat on the balcony.

A good job will be good for everyone, everyone will enjoy it until today.We have these + how many.So what were you?

Zionism? I can't answer you other than the recognition that we have no other place, whatever the outline plan may be, whatever the goal above reconstruction, starting with Stanislaus Marxism.

and ending with Semi, fascism, Mussolinist and everything in between.

So there were all kinds of things in the middle, too. You were in the middle, for example.

A small group that dreamed of establishing here on Middle Eastern soil, a beautiful replica of Austro-Hungary in the summer, with good manners with red roofs, with people who call it La Mountain, a doctor and a director's wig with complete silence between two and four.Even such Zionist dreamers, I could go on with it all night. I could write an entire trilogy about it.

Was that you?

A federation of dreams, but they all agreed that whatever the dream may be, it can only be here, because nowhere else do we stand a chance.On the one hand, we tried to shut ourselves off, not to disturb anyone to sit in our towns and pray to God.The religion is Jews, without a pen and without a sword, waiting for the Messiah, wrote Uri Zvi Greenberg.

They didn't let him. On the other hand, we tried to assimilate, we tried to be like them, we tried to convert to Christianity, but we were also unaware.

In the same area of Silesia on both sides of the German-Polish border before World War II, 10kilometers from each other, there was one Jewish town that looked like today's Bnei Brak, and they hated the Jews to death because they were different, they didn't speak Polish, they didn't behave like us, they didn't live like us, they weren't like us, they were foreigners, they were aliens.

10km west of there they hated the Jews because soon it is impossible to know who is a Jew and who is not a Jew.Look at them.

They already behave just like us. They dress like us, they already talk, they talk without an accent, they already eat our food, they hated them both this way and that, so the common denominator was here.

I don't know what will happen next.

Let's bring it too, I'd like to know, but one thing I do know professionally, I know it as a storyteller, I know it as a human being, whose whole life boils down to the upheavals of human beings.

This table will remain a table until it is recycled, nothing else will come out of it, it will be a table, either it will be recycled or burned in the 1st day in the Lag BaOmer bonfire.People can be surprised.

Not just others.

Even themselves.

I'm not talking about political figures, I know very well who expected him to give independence, not to the Palestinians, not to the North Africans, Tsarsil, who dismantled the British Empire, Gorbachev.

Who expected Begin and Sadat Rabin this hawk, this hawk prize?

They shook hands with Arafat.

The person is unpredictable, I don't know you personally, there are a lot of men and women here.

Therefore, my question will be a rhetorical question: I will not vote. Is there one person here in this world, a man or a woman? That at least once or twice in his life he didn't surprise herself or himself to the point that he asked himself?

What is really me? I can't believe it's me, I don't believe it's me.Man has an open end, I don't know where it will come from.

People ask me who will do it, who will be the leader who will do it, I don't know.

I think deep down in their hearts most Israelis know that you have to do the surgery and do two states, only it's hard, it's painful, it's unpleasant.Maybe it's better to postpone there will be a civil war, there will be riots, there will be blood, what's burning when the Arabs kill us and bomb us and burn us, so there's no one to talk to when they sit quietly and do nothing, so why talk?What's bad for us?

But somewhere between us, maybe the man or the woman is already walking.

Let him tell the Israelis, "Deep in your heart, you know that this surgery needs to be done, so let's do it."

Because deep down in our hearts, most of us know, including right-wing voters, that only they are angry.Other than that, there's no one to talk to. Besides, you don't know them, I know them.

Besides that, what are these leftists? They will tell us what to do besides what's burning before they speak nicely to us, but deep down most Israelis know that this surgery has to be done.

How do I know that most Israelis know this from the simple fact that 90% of Israelis, hawks and doves will make 90% of Israelis religious and secular. 90% of Israelis have not been in the territories for at least20years, since they stopped replacing cheap radiators in Qalqilya.

They are for it, they are against, they are experts, they vote, they don't go there, it's not from the root of their souls.

When the brave leadership comes along and says "friend," that's it.

It's time to do the surgery deep in your heart, did you know that all along?

That will be when I can't tell you who the man is, I can't tell you, it's impossible. Not only do I not know, she doesn't know yet, and he doesn't know yet.

It will be a surprise not only for us and for you, it will be a surprise for the person or people themselves, just as Begin surprised himself very much.

Think of this irony of history: in 1967, Levi ben Deborah, Eshkol Gordonist Tolstoyan of Kibbutz Degania, found himself ruling over the largest Hebrew kingdom since King David.

Psipis is almost vegetarian, Gordonian, Tolstoy, a man of peace. Exactly 10years later, exactly 10 years later, the Beitar commissioner came to Poland, Jabotinsky's man, and dismantled this empire in Av Shalom.

So don't tell me irreversible, only death is irreversible, and I'll check that too in a bit.Personally, I will look into it. I don't know if I'll help report it to you, but I'll check.

Nothing is irreversible. It's a matter of leadership.It's about telling people what's deep in their hearts, they know.

I want to end with two tiny stories, may I do more?

One, what is leadership? When I was a young student, I had a notebook in which I collected at least40or50definitions of leadership.Since the ancient Greek philosophers, I no longer remember what I had in my notebook.

I lost it through Kia and Lee and Bismarck and this and that and Tsarsil. What is leadership?

Do you know who gave the most wonderful definition? What is leadership?

At all times, it was given by a simple provincial farmer from a remote hole in Central America, from the city of Independence, Missouri, whose name was Harry Truman.

And after he finished all his affairs in the White House and he went back to his hometown of Independence, Missouri, and he was a high school music teacher one day a week after the presidency and he didn't really write memoirs because he wasn't that much of a penman, a journalist came to him and sat down for 300hours and recorded it and published it in the juicy and rough language of this peasant son.

Among other things, he asked him, "I'll say it in Hebrew."

He asked him, Mr. President, what feeling it felt to sit in the Oval Office in the Oval Office, both in me and immediately.S Guy.

The strongest man in the world, and it says so, Truman put two things on his life in his hands, he started doing in advance like an old woman, and he said, "Oh my God, my God."

Nestupin Tossit, Indian Visiting and Ti Haze What is a trip of.

Weiss, Guy somehow.

And here it comes to engrave it in letters of black fire on white fire, he said, "This is how a liprogative deon, the only privilege you have, when you sit in an office, you are in a certain excellent position, to persuade people to do things that deep down in their hearts they know they need to do them, but they don't feel like it.

I'm telling you, it borders on genius, forcing people to do things is not leadership, bribing them, it's not leadership, it's not leadership.Leadership is about telling people something that deep down in their hearts they know they need to, and they don't want to pay, for example, taxes, for example, to divide this country into two states.

Who is the man?

Let him persuade Jewish Israelis to do something that deep down in their hearts they know needs to be done. Here's the second story, the last story: Who will be the man?

I served in the reserves in the armored corps.

At the armored headquarters in Kastina, the major general was Israel at the time. Tal, a friend of mine from university, we studied philosophy together and I sat in some dreary office on a gloomy winter day.

And I translated boring material to the point of professional insanity from English to Hebrew for an instruction booklet, so I was drafted into the reserves, and Talik must have been bored in his office as well, because he said to his relicit, call Amos, I want to talk to him, I knew he wanted to talk about Spinoza.I walked in the rain and we really sat and talked. By the way, there was Liora Meridor, Dan Meridor's wife.

It's for the curiosity, while he and I are talking in front of the brother-in-law's inspector's window.

On the road, Herser runs a platoon of recruits in the rain, a wet lamp to the breast of their bones, back and forth, back and forth in the middle of the puddles, come up, Paul, get up.

Talik pressed the button and he said to Liora, call Shlomo Shlomo, this is the harser, I want to talk to him for a moment.

The situation comes in, Commander Shlomo salutes, who are these people outside, he says there are not even rookies here, they haven't been sorted yet.

So what are they doing here? The commander, until they were sorted, sent them to do basic work here. So why don't they do basic work?

Commander rain?

So why are you harassing them, Shlomo?

And then Shlomo says to him, "Commander, I'm doing this because I don't want them to forget who they are."

And then something happened that I will never forget: Talik hugged him by the shoulder, brought him closer to the window, the whole ward stood comfortably in front of the window and waited for Har Harser to come back to harass them, hugged him and said to him, "Shlomo, who are you?"We all already know one of the best rehearsals in the IDF + how many months do you retire?Who are they?

Don't you know anymore? Look, that skinny guy with big pants on him and he's holding them all the time so they don't fall off, maybe it's the next Beit Oved.

That name is hers.

That his pants don't close and he keeps cleaning his glasses because he's wet, maybe he'll be Bialik one day, that guy in the back row you don't know, he looks very funny, he looks miserable but maybe it's Einstein.He put it in a corner. Maybe he will be chief of staff again.

Shlomo was shocked after a moment he said, "Commander, which will be the Chief of Staff, which will be the Chief of Staff."

So I can't give you that answer. I don't know who it will be or who it will be, but it could very well be.Not sure.

I can't get an insurance certificate for it. It could be that the man or the woman or the group of people who will come and do what Truman called leadership, that is, say to the people of Israel, you who don't know this in your heart, you haven't been going there for a long time.You know it's not part of the homeland.

You know that it is possible to live very beautifully even without it. Come on, let's do it, it's going to be hard, it's going to be complicated, it's going to be painful.

Let's do it and finish with it.

The whole account is not over yet. Thank you very much.

End

---

Transcript"الحساب بأكمله لم ينته بعد"محاضرة عاموس عوز الأخيرة منعام 2018

عاموس أوز

الحساب بأكمله لم ينته بعد بالنسبة لعاموس أوز.

مساء الخير لك ، أمسية صيفية لطيفة.

شكرا لك دان على هذه الكلمات الافتتاحية الجميلة في كل مرة.

أعود إلى الأسطر الأخيرة من برينر من هنا وهنا ، السطور التي قرأها دان لنا للتو ، أشعر حقا ببعض الارتعاش ، ومن وقت لآخر يجب أن أسأل السؤال.

في الواقع ، الحساب لم ينته بعد.

الحقيقة هي.

ليس لدي الكثير لأقوله لك الليلة.

قبل بضعة أشهر نشرت كتيبا صغيرا بعنوان السلام للمتعصبين.

قبل بضعة أشهر نشرت كتيبا رقيقا بعنوان السلام للمتعصبين وحاولت تحميله حقا.

في ختام عمري فعلت هذا بشكل أساسي لأحفادي.

أخبرتهم جدك.

في الدعاية للمظاهرات في هذا كان لسنوات عديدة في المستوى المهاجم ، والآن أنت في المستوى المهاجم ، أصبح الجد الآن مؤيدا للقتال في مخازن الذخيرة.هل لديك هذا الكتيب الصغير؟ ستكون هذه ذخيرتك.

لقد حاولت حقا تلخيصها.

أيضا ما أعتقده.

حول أفظع وباء في القرن الحادي والعشرين ، وليس فقط لها.

هنا ، وليس هنا فقط.

التعصب.

حتى ما أفكر فيه في اليهودية كحضارة ليس فقط كدين ، وليس فقط كأمة ، ولكن كحضارة كسلسلة متصلة.

من آلاف السنين من النصوص ، وأيضا ما أفكر فيه عن دولة إسرائيل ، إلى أين تذهب وإلى أين لا يزال بإمكانها أن تذهب ، لأن الرياضيات بأكملها لم تنته بعد ، بين الأشياء المكتوبة هناك ، سأذكر 3.

واحد.

ما كان بيننا وبين الفلسطينيين منذ أكثر من مائة عام هو جرح ينزف.

وليس فقط جرحا نازفا ، إنه أيضا جرح مسموم مليء بالقيح ، إنه بالفعل خراج ، لا تشفي جرحا بعصا ، لا يوجد شيء من هذا القبيل ، لا يمكنك ضرب الجرح بضربة أخرى + ضربة لتعليم درس يتوقف عن كونه جرحا ويوقف النزيف.

أنا لست ضد العصا.

أنا لست من دعاة السلام ، على عكس زملائي في أوروبا أو أمريكا الشمالية ، الذين غالبا ما يعانقونني لأسباب خاطئة.قم بإعداده ، اجعله مايك.

على عكسهم ، لم أفكر أبدا.

وهذا العنف هو الجبل النهائي في العالم.

لطالما اعتقدت طوال حياتي أنه حتى الآن شعرها النهائي في العالم هو العدوان والعدوان والعدوان يجب إيقافه بالقوة. غالبا ما يتطلب الأمر عصا كبيرة لكبح جماح العدوان وإخضاعه. العدوان هو أم كل العنف في العالم.

ولذا لم أؤمن أبدا بأيام كاليب نوث.

اثنان من أبناء عمومتي البعيدين ، أقاربي.

نساء يهوديات من ألمانيا.

في سنوات مراهقتهم ، أمضوا سنوات في معسكرات الاعتقال النازية.

أولئك الذين حرروها من معسكرات الاعتقال النازية ليسوا اليوم متظاهرين سلميين يحملون شعارات وأغصان زيتون وحمائم ، بل جنود الحلفاء بالخوذات والمدافع الرشاشة.لن أنسى ذلك أبدا. لهذا السبب أنا لست من دعاة السلام ، بل مناضل سلام أو مدافع عن السلام.

لذلك ، أنا لست ضد عصا كبيرة ، لو لم يكن لدى دولة إسرائيل عصا كبيرة ، إذا لم يكن لدى الشعب اليهودي أخيرا عصا كبيرة وقوية ، لما كان أحد منا هنا ، أو لكنا قد موتوا في الأرض أو على أي حال لكنا قد أخرجنا من هنا بالقوة.نحن هنا لأن هناك عصا كبيرة.

لكن الجرح لا يلتئم بعصا.

على مدى 100عام ، كان كل أنواع الحكماء يقولون لنا ضربة قوية أخرى وهذا يكفي ، وسيكون كل شيء على ما يرام.

ليس جرحا ، يجب أن يلتئم.

أنت لا تشفيها في يوم واحد ، وليس في أسبوع ، لكنك تبدأ في مكان ما تبحث عن بداية لشفاء الجرح ، أولا وقبل كل شيء تتبنى لغة التئام الجروح ، وليس لغة الخضوع ، ولا لغة الردع ، ولا لغة تعلم الدرس ، وليست لغة الماضي إلى الأبد.وليست لغة سيخطفونها حتى لا يعرفوا من أين أتت.

تبدأ لغة التئام الجروح ، لغة التئام الجروح بهذا.

أن تقول نعم لخصمك لعدوك.

الكلمات البسيطة.

أعلم أن هذا يؤلمك كثيرا ، لا أفهم الكلمات ، أنت على حق وأنا شرير.

ليست الكلمات ، خذ كل شيء من أجلك ، أنا آسف لكل ما فعلته بك.

ليست الكلمات التي أخجل منها، بل هذه الكلمات البسيطة. هل أنت تشعر بالألم؟أعلم ، هذا يؤلمني أيضا ، دعنا نبحث عن شيء ما.

هذه كلمات بسيطة وسهلة ، ولا يتعين عليك حتى تنزيلها لها.

قافلة واحدة في أي مستوطنة يجب إخبارهم؟

وقولها بشكل صحيح شيء واحد: أنت لا تشفي الجرح بعصا.

ثانيا ، إذا لم تكن هناك دولتان هنا ، وسرعان ما ستكون هناك دولة واحدة.إذا كانت هناك دولة واحدة هنا ، فلن تكون دولة ثنائية القومية. لا يوجد مثل هذا .

ستكون دولة عربية من البحر الأبيض المتوسط إلى نهر الأردن عاجلا أم آجلا، مع أو لا توجد مرحلة وسيطة من ديكتاتورية اليهود على العرب وخصومهم.

مع أو بدون مرحلة متوسطة من العنف الرهيب وأنهار الدماء.

مع أو بدون مرحلة متوسطة من الفصل العنصري، كل الطرق التي لن تحدث إذا لم تكن هناك دولتان، فهي تؤدي إلى دولة عربية واحدة من البحر إلى الصحراء.لكي أكون واضحا، أنا جيد مع العرب، وليس لدي مشكلة في العيش مع العرب. لدي مشكلة واحدة فقط: لا أريد أن أكون أقلية، لا أريد فقط أن أكون أقلية بين العرب، ولا أريد أن أكون أقلية في أي مكان بعد الآن.

ليس بعد ما قاله والداي ووالداي ، وليس بعد ما قاله برينر.

ليس بعد ما أحمله معي ، في أعماق جيناتي ، لا أريد أن أكون أقلية ، ولا حتى في سويسرا ، وبالتأكيد ليس في الشرق الأوسط المسلم.الآن أنت لا تريد أن تكون أقلية ، ولا تشتري الأشياء المنفصلة التي تبيع لك دولة متعددة الجنسيات أو ثنائية القومية أو دولة لجميع مواطنيها.لا يوجد مثل هذا .

هناك 6 أمثلة في الوقت الحاضر لدولة مزدهرة متعددة الجنسيات. سأخبركم جميعا عن ظهر قلب سويسرا.

سويسرا، سويسرا.

سويسرا وسويسرا ولن أنسى سويسرا أيضا.إما أن تتفكك أو تغرق في أنهار من تيارات الدم. كانت قبرص دولة ثنائية القومية.

كان لبنان دولة ثنائية القومية، سوريا، عراق متعدد الجنسيات.

الاتحاد السوفيتي السابق وأوكرانيا نفسها والأوكرانية والروسية.

لا يوجد مثل هذا ، حتى إسبانيا مع الباسك ، والكاتالونيين يرتجفون ، حتى بريطانيا ترتجف ، حتى بلجيكا تصرخ ، حتى من كندا أسمع أصواتا ، هذا لا يعمل.

إما أن ينتهي بنهر من تيارات الدم، أو ينتهي بشكل جيد، وهو مثال واحد في التاريخ الحديث، حيث قرر الشعب التشيكي والشعب السلوفاكي الانفصال السلمي إلى دولتين.أتمنى أن نتمكن من ذلك. لم يكن الأمر بالنسبة لهم أيضا.

أين سيذهب الخط بالضبط؟

ما هي النقاط الاستراتيجية، وماذا عن نفقات تيفا؟ماذا عن كنوز المصرفيين المشتركين؟ ماذا عن مخزونات الذهب في أقبية البنك الوطني؟

الأمر ليس سهلا، لكنهم فعلوا ذلك بشكل مثالي، طلاقهم دون إراقة الدماء.لا يوجد شيء اسمه دولة متعددة الجنسيات ، دولة متعددة الجنسيات ، مواطن من جميع مواطنيها.لا تصاب بالجنون بالأوهام ولا تدع أي شخص يلحق بك.

إما دولتين وبسرعة أو على مراحل. دولة عربية من البحر إلى الصحراء يكون فيها اليهود أقلية، كيف سيكون وضع الأقلية اليهودية في دولة عربية ذات أغلبية مسلمة؟ليس جيدا.

لماذا أقول ليس جيدا؟ لماذا أرى مثل هذا السواد؟لدي أصدقاء يرون اللون الوردي ، ويرون التعايش ، ويرون شهر العسل ، ويرون اليهود في إسبانيا المسلمة.

سأخبرك لماذا عندما كنت طفلا، كان عمريحوالي 20 عاما، وربماحتى 25٪ من العرب الفلسطينيين كانوا مسيحيين، وفي رام الله كانت هناك أغلبية مسيحية، وفي بيت لحم كانت هناك أغلبية مسيحية، وفي الناصرة كانت هناك أغلبية مسيحية في القرى، والعرب في الجليل كانت هناك أغلبية مسيحية.

إنهم ليسوا مسيحيين وليس ذنبنا، وليس خطأ إسرائيل، وليس خطأ الاحتلال، ليس خطأ الاضطهاد، وليس خطأ الصهيونية.إنهم ليسوا كذلك، وكانوا عرب فلسطينيين ناطقين بالعربية.

لا يستحق أن تكون أقلية فيه.

لا يوجد مكان يستحق العناء، وبالتأكيد ليس في الشرق الأوسط.

والشيء الثالث والأخير الذي أقوله لكم هو، لإعادة صياغة الكتيب الصغير، يمكن لأي شخص شرائه.لقد رتبت بالفعل لتقديمها كهدية. أعطيت على نفقتي الخاصة نسخا كثيرة جدا لتوزيعها في المستوطنات، وأعطيت على نفقتي الخاصة أن يترجم هذا الكتاب إلى الروسية والعربية، وتمت ترجمته وتوزيعه.

كنت قلقا أيضا من أن يكلف أكثر بقليل من فنجان قهوة في المكتبات.

لأنه كذلك.

لا أريد أن أقول وصية، لا أحب هذه الكلمة، ولكن هناك ما أريد أن أتركه ورائي في عالم الفكر السياسي والثقافي والتاريخي والصهيوني.شيء آخر أريد أن أقدمه لكم من هذا الكتاب ، لماذا القتال بيننا وبين الفلسطينيين معقد للغاية ومجنون جدا بالنسبة للأشخاص الأذكياء للغاية.عادة هنا وفي العالم.

يدفع الأشخاص الأذكياء جدا أو إلى زاوية جدعون ليفي.

الاستعمار ، الفصل العنصري ، الأمر برمته فاسد ، ما كان ينبغي أن يحدث الأمر برمته.

أو إلى الزاوية الأخرى؟ كل ما نقوم به جيد ، وإذا لم يكن جيدا ، انظر إلى من يتحدث ، اخرس.لا أحد أفضل منا للالتزام الصمت.

الزاوية الثانية هي في الواقع الزاوية التي يكون فيها الاستنتاج المنطقي هو أن الأغلبية في الكنيست والأغلبية في الكنيست يمكنهما فعل أي شيء اليوم، حتى نقل شهر الفصح إلى "طو بشفات". لأن حقيقة أن الأغلبية في الكنيست ستحظر العالم الخارجي قد انتهت. دعهم يتوقفون عن إرباك عقولنا.

إما إلى هذا الموقف أو إلى الموضع المعاكس. لماذا يشعر الناس بالارتباك الشديد ، لأنه في الواقع كانت هناك حربان هنا منذ عقود؟

إن العرب الفلسطينيين يخوضون حربين ضدنا في وقت واحد، واحدة تلو الأخرى، واحدة تلو الأخرى، واحدة عادلة تماما والأخرى حقيرة وشريرة.حرب عادلة لا مثيل لها هي الحرب من أجل حق الشعب الفلسطيني في أن يكون شعبا حرا في أرضه.

لا اضطهاد ، لا عبودية ، لا حواجز ، لا إذلال ، لا سرقة ، لا اضطهاد ، لا قتل.

وأي شخص محترم حتى لو لم يبرر الوسائل سيقول إن هذه قضية عادلة، ولكن في الوقت نفسه يشن الشعب الفلسطيني حربا حتى لا يكون لنا أيضا الحق في أن نكون شعبا حرا في أرضنا.

حتى لا يكون لدينا ما يطلبونه لأنفسهم ، أو لن نكون هنا على الإطلاق ، أو سنكون هنا كرعاة ، الدكتور جيكل والسيد هايد.في الوقت نفسه ، لدينا نفس الشيء.

إن شعب إسرائيل ودولة إسرائيل يخوضان حربا عادلة لا مثيل لها، وهي أساس الفكر الصهيوني ليكون شعبا حرا في أرضنا.

أنه لا ينبغي أن يكون لدينا سادة، وألا نكون أقلية، وألا نتعرض للاضطهاد، ولن نتعرض للتمييز، ولن نتعرض للإذلال في نفس الوقت.نحن نخوض حربا على حقيقة أننا نريد غرفتين أخريين لكل شقة على حساب الجار. إنه أمر محير للغاية على هذا الجانب وعلى هذا الجانب.

كل من الدكتور جيكل والسيد هايد مربكان للغاية.في الواقع ، هناك حربان هنا على كلا الجانبين.

إنه يدفع الناس إلى الجنون حتى الأشخاص الذين عادة ما يكون لديهم عقل جالس ويعرفون كيفية إجراء التحليل.

من المؤكد أن هذا يربك عقول الأبرياء الذين يحتاجون إلى اتخاذ القرار. لنفترض أنك تؤيد هبوعيل ، هل تؤيد بيتار؟وإذا كانت دولة إسرائيل هي بيتار فإنهم يكرهون هبوعيل ، إنهم يؤيدون بيتار لأنها لنا ، بغض النظر عما تفعله.

الآن بعد أن أصبح هذا هو جوهر حكمتي ، أريد أن أخبركم قصة.

منذ ما يزيد قليلا عن عشرين عاما ، قبل عام.

التقيت بمثقف فلسطيني في باريس.

كان يبلغ من العمر حوالي 30 عاما في ذلك الوقت.لم أكن على اتصال به منذ ذلك الحين. اتضح أنه اليوم يبلغ من العمر 50أو50+ عاما

كان محاضرا في إحدى مواد الدراسات الاجتماعية في جامعة فرنسية ، وليس في جامعة السوربون. لا أتذكر أي نعم ، لا أتذكر ما هو مجاله بالضبط ، لا أتذكر حتى اسمه ، لكني أتذكر أنه قال لي الجملة الأولى بمجرد أن تصافحنا ، أنا من لفتا.

يبدو غريبا بعض الشيء بالنسبة لي أن رجلا يبلغ من العمر 30 عاما ، كيف يمكنه رفع لفتا من لفتا؟أتذكر جيدا. كان منزل والدي في حي كرم أبراهام على بعد حوالي كيلومتر ونصف من لفتا.

وأنا أعبر عن هنا اليوم. لا أعرف ماذا سيفعلون بي ، إنه والدي ، المراجع ، وأمي ، وكنت على الرغم من كل فخرنا الوطني.في أيام السبت كنا نذهب إلى لفتا لشراء جبن جيد حقا وشراء بعض الفواكه والخضروات التي كانت أرخص ولذيذة جدا.

بخلاف ذلك ، كان مكانا رائعا ، ربما100 منزل حجري صغير أجمل على المنحدر.

كانت أشجار التين وأشجار الزيتون والكروم وعيد العرش والكروم وحتى الربيع هناك.مكان جميل.

حبيب وهذا الرجل يخبرني بذلك.

قال لي، كما تعلم، لا يهمني من يحكم فلسطين.لا يهمني ، لا أريد طرد اليهود ، لا أريد الانتقام منكم.أريد منزلي في لفتا، لم يريني لأننا لم نلتقي في مكتبه، لكنه قال لي إن مكتبي كله ممتلئ وشقتي ممتلئة أيضا.

صور لفتا وبيتي في لفتا. أقول آسف ، لقد كنت هناك ، كما يقول ، لم يكن لدي ذلك في الصور.

لا أتذكر أن والدي أو جدي طردوا من هناك.

لا أعرف. تم طردهم وفروا.لا يهم كثيرا أيضا ، لكنه قال لي هذه الأشياء بحزم كبير.

يجب أن تعلم أنه لن يكون لديك سلام ولن ترتاح حتى أقبل البيت الذي يخص عائلتي في لفتا. أريدها ، إنها لي ، لن أسمح لأي شخص بأخذها.لن أسمح بصنع السلام، ولن أسمح بالتوصل إلى حل وسط إذا لم أحصل على هذا المنزل في لفتا.

كان الأمر مثيرا للإعجاب لأنه لم ير المنزل من قبل.

فكرت في الأمر لفترة من الوقت. ساد بعض الصمت، بضع لحظات ثم قلت له إنك تعرف منزلك في لفتا، لن تحصل عليه أبدا وليس بسبب الدرجات.حتى لو قرر الشعب اليهودي غدا بأغلبية ساحقة أن الصهيونية كانت خطأ وذهبنا، نأخذ جميعا العصا وحقيبة الظهر ونخرج ممسكين بالمفاتيح، ستعود إلى منزلك في لفتا، لن تحصل على المزيد، قل لي لماذا.

قلت له: "قل لي، تريد أن تعيش في هذا البيت في لفتا، هل تريد أن تعيش فيه؟"

اترك وظيفتك في باريس.

يقول لي لا ، لماذا لا ، أريد أن آتي إلى هناك كل صيف ، أجلس تحت الكرمة والتين ، لسماع الربيع وأجراس الماعز التي تنزلق إلى أسفل الجبل.هذا ما أريده ، هذا كل ما أريده ، وليس السيادة وليس هذا فقط.أخبرته أنك لن تحصل عليه أبدا وليس بسببنا ، أخبرني لماذا قلت إنه بسيط تماما.

لنفترض أن جميع اليهود كرجل واحد ينهضون ويغادرون ليس فقط لفتا.

البلد كله. لنفترض أن حكومة إسرائيل اتخذت قرارا غدا بأنها توافق على حق العودة الكلي وغير المحدود للأحفاد وأحفاد الأحفاد ولكل من يسميها المنزل في لفتا، فلن تفهم السبب، لأنه إذا عاد الرافعون فسيكونون كذلك.إذا لم أكن مخطئا ، فحوالي 1,000 شخص في عام 1948اليوم ، سيعود الجميع.

ستكون مدينة عمرها 15 عاماتتسع ل 201000 شخص.

مع بعض المباني الشاهقة.

على الأقل Super Pharm Two Shalva و Super Pharm و Supermarkets و Few Traffic Lights و Severe Parking Problems ، لن تسمع الماعز أو الربيع.أنت مريض ، قلت له وقمت أيضا بتشخيص المرض ، أولئك منكم الذين لديهم تعليم طبي أو شبه طبي ، أخرجوا ورديا وكتبوه ، أنت مريض عاد ، هل تريد التحدث بلغة أجنبية؟

مريض التهاب السرطان، أنت تبحث في الفضاء.

شيء فقدته في الوقت المناسب. أنت تريد حقا أن تخرج روحك من القصص التي نشأت عنها عن الجد ، الجدة ، أبي ، أنا أفهمك ، أنا لا أدينك ، أنا أيضا لا أخبرك أن تنسى ذلك في الحياة ، لن أخبرك أن تنسى ذلك ، كما أنني لم أنس طفولتي وذكريات طفولتي ، أقول لك شيئا آخر ، أنت تفتقد ليفتا كثيرا ، كتاب جيد.

اصنع فيلما داخل مسرحية ، واكتب بحثا ، وابحث عما فقدته في الوقت المناسب وليس في المكان ، لأنه لم يضيع لك في الفضاء. لقد فقدتك في الوقت المناسب ، إذا عاد جميع الرافعين ، لكانت مدينة يبلغ عدد سكانها 15.000 نسمة ، 20.000 نسمة ، لا شيء مثل قرية معلقة على جدران مكتبك.لا توجد أغنام ولا أشجار شاي.

التين ، لا الكروم ، لا منازل حجرية صغيرة متناثرة ، ليس بسبب عودتي ، أخبرته أنه مرض خطير للغاية.

أنا أفهم التقييد ، لكنه خطير. إذا أخطأ الإنسان ، شوقا كبيرا لطفولته ومشهد طفولته أو مشهد طفولة والديه ، فعليه أن يكتب مرة أخرى كنيست العروس أو الضيف الذي يميل إلى المبيت ، كما كتب عجنون عن الطين.

لا تحاول إعداده في الوقت المناسب كما حاول البطل مرة واحدة بطريقة بشعة إلى حد ما ، فقد أخذ راوي أحد الضيوف لالوم وخطف والد والده وعاد وذيله بين ساقيه.

لا تحاول القيام بذلك ، فأنت تفتقد طفولتك ، لا بأس ، ولكن إذا بدأت في التصرف مثل طفل يبلغ من العمر 5 سنوات لأنك تفتقد طفولتك كثيرا ، فيجب أن يتم نقلك إلى المستشفى.

لقد أحببت ذات مرة امرأة ، حب الشباب ، الحب العظيم لحياتك ، لا يمكنك نسيانها ، ربما تشعر أيضا أنها لا تنساك.

ولكن الآن بعد أن بلغت60أو70أو80 عاما ، لا تذهب إلى منزلها ، وتسحبها للخارج وتخبر منزلي.

إنه مكتوب كتاب ، وقصيدة مكتوبة عنه.

أفضل من مسرحية.

حسنا ، لا تنسى.

ما فقدته في الوقت المناسب ، لا تحاول البحث في الفضاء ، لا تذهب مع Z. ذكريات طفولتك عن ماكينة الصراف الآلي لأنه لم يخرج منها شيء سوى الإهانة أو الجنون الحقيقي ، لأنك يمكن أن تصاب بالجنون بحقيقة أنك عدت إلى Reconstritis بعد انفصالنا ، لا يسعني إلا أن أسأل آسفا ، عاموس والصهيونية ليسا مجرد أبراج.ما هي الصهيونية ، إنها ليست مرضا كبيرا للنكاف.

لقد فكرت في الأمر كثيرا وإجابتي الأساسية هي عدم وجود مسؤولية محدودة عادة لا. أن نكون حذرا جدا ، وليس تماما.في الغالب أنك عدت.

لماذا ا؟

قال أجدادي وأمهاتي وأسلافكم وأمهاتك لمدة 2000 عام في ليلة السدر للعام المقبل في القدس إن هذا صحيح ، لكن لو لم يضطهدوهم وعذبوهم وأهانوهم ولم يقتلوهم ، لكانوا قد قالوا ذلك في 2000 عام أخرى.

وهم لا يأتون.

السبب الوحيد الذي جعل اليهود من أوروبا الشرقية يأتون إلى هنا أولا ويهود من الشرق يتأخرون وهم غاضبون قليلا من ذلك. لا يعني ذلك أنهم يواجهون صعوبات مفاهيمية ولم يفهموا أو أنهم لم يحبوا أرض إسرائيل - بل أن مابو أو نفتالي هيرتز إمبر لم يعذبوهم بالطريقة التي عذبوا بها يهود روسيا أو يهود بولندا أو يهود رومانيا.

لم يتعرضوا للتعذيب، أي أن مسألة الاستعادة في الصهيونية كانت عنصرا أساسيا.

لقد كانت نكهة ، كانت قوة دافعة ، وكانت أيضا وسيلة للتجنيد ، بل كانت نشيدا.

لأنه في قصيدة نفتالي هيرتز فايزل الأصلية لم تكتب لتكون شعبا حرا في بلد إمبر. آسف ، أنا سنيلي نفتاليا ، شكرا لك ، ماذا أفعل بدونك؟نفتالي هيرتز إمبر: أليس مكتوبا ليكون شعبا حرا في أرضنا؟

مكتوب للعودة إلى ارض أجدادنا ، للعودة.

كان هناك عنصر استعادة ، أيضا جزء من المسيرة من التجنيد ، من التأثير من اقتراح حركة سياسية جديدة وحركة أيديولوجية جديدة ، لكن هذا لم يكن الشيء الرئيسي.لم يكن هذا هو المكون الرئيسي. لم يكن هذا هو الدافع الرئيسي ، لولا المعاناة والاضطهاد واكتشاف أنه لا يوجد شيء آخر يساعد.

لا العزلة داخل الحي اليهودي ولا الاستيعاب الكامل. هذا لا يساعد ولا يساعد.

لم يكن ذلك ليحدث ، ولم يأت من العودة ، ولم يولد للتو.

خاصة من المخبر العام المقبل في القدس.

الحقيقة.

لم يكن هناك مكان نذهب إليه.

جدي ، جدي ألكسندر ، والد والدي ، كان صهيونيا متحمسا ، وحتى صهيونيا تحريفيا لسنوات عديدة ، دفع شيكل للمؤتمر وصوت ، دائما ، دائما من جابوتنسكي ، لكن في فيلنا فعل ذلك ، لماذا لم يأت إلى أرض إسرائيل؟لأن أرض إسرائيل بدت له ، ربما بحق ، ليست أوروبية بما يكفي بالنسبة له ، ربما.

عندما أصبحت معاداة السامية في فيلنا عنيفة حقا.

طلب الجد ألكسندر الإذن له ولعائلته بالهجرة إلى أمريكا.

ذهب وطلب ذلك ، إنه موثق. قالوا له إن عليك الانتظار17عاما.هناك قائمة انتظار مدتها 17 عاما في فيلنيوس في الثلاثينيات ، في أوائل الثلاثينيات.

هل حقا؟

لم يكن لديه17عاما للانتظار ، كان ذلك مستحيلا لذلك طلب أن يكون فرنسيا.أراد أن يكون ألمانيا ، حتى أنه كان مجنونا بما يكفي لطلب الجنسية الألمانية.ربما قبل شهرينأو ثلاثة أشهر من وصول هتلر إلى السلطة وأنا ممتن إلى الأبد للألمان لرفضهم.

وإلا لما كنت هنا اليوم، حتى لو طلب بعض الجنسية الاسكندنافية، لا أعرف أي منها، لمجرد أن القدس لم تكن أوروبية بما فيه الكفاية وفقا لمعاييره، ستأتي يوما ما.

لقد جاء إلى هنا لأنه لم يرده أحد. هذه هي الحقيقة التي تم نسيانها.

لا يعرفهم كارهي إسرائيل اليوم ولا أطفالنا. لم يريدهم أحد.

كانت سياسة كندا فيما يتعلق بالهجرة اليهودية في الثلاثينيات هي One Is Tommy.

سويسرا لقد ذكرت سويسرا اليوم ، قال نان ستورماني ، صديقنا العظيم الذي يحب إسرائيل ، حتى اسمي مارشال.

من جنوب إفريقيا ، الذي دعم الصهيونية ، قال شيئا أكثر ذكاء من جنوب إفريقيا.لن تقبل اليهود من أوروبا ، قال.تحتقر جنوب إفريقيا معاداة السامية أو تحتقرها وتعتبرها زبدة، لذلك لن نسمح لليهود بالدخول لأننا لا نريد أن نجلب معاداة السامية.

لم يريدهم أحد ، لقد جاءوا إلى القدس ليس بسبب الترميم ، لقد حصلوا على الترميم مثل أي يهودي آخر ، لكن الترميم لم يجلبهم.لم يكن المجلس الوحيد الذي يمكنهم التمسك به. ولولا هذا اللوح الخشبي ، لما كانوا في مكان 6 ملايين ، لكان هناك 6.5 مليون يهودي قت.

بالمناسبة، اليهود الشرقيين أيضا، كل من يروي لكم اليوم أساطير أن الصهيونية أفسدت شهر العسل اليهودي العربي الرائع وكان من الممكن أن تكون عظيمة لولا ارتباك العقل الصهيوني وأخذتهم بعيدا عن ملذات العشب في بغداد أو المغرب وأحضرتهم إلى معسكرات العبور وألحقتهم بالظلم الشديد.

ليس بدافع الحقد ولكن بسبب. أقول هذا بين قوسين بسبب الدافع الطفولي الذي جاء من القرن التاسع عشر لخلق شخص جديد.

يهودي جديد، شخص جديد، يحظر خلق شخص جديد، لا تجربه أبدا، أي شخص يحاول أن يعجن الناس من أجل أن يصنع شخصا جديدا، يهوديا جديدا، ينتهي الأمر بشكل سيء للغاية في أحسن الأحوال، وفي حالتنا ينتهي بإهانة لأجيال.مادة بشرية ممتازة ، سنظل نصنع منها بشرا ، بالصدفة ، بعد كل شيء ، انتهت محاولة صنع شخص جديد في أنهار من الدم ، لكن لا.

يهود الشرق، يهود العراق، لو كان نعوم قد مكث هناك قبل ستة أشهر.

رأينا ما حدث للإيزيديين مع المسلمين في العراق.

لقد ذبحوا الجميع ، لا ، ليس الجميع ، آسف ، فقط الرجال والنساء من سن10 سنوات مقابل علبة سجائر ، يمكنك شرائها.هذا ما كان سيحدث ليهود العراق. إذا بقوا هناك ، فلن يربكوا العقل.

ونهضوا وغادروا ، عندما كان من غير السار أيضا ذكره. نهضوا وغادروا، ليس عندما رفعت إسرائيل العلم.وليس عندما قالوا فجأة مرة للعام المقبل في القدس، وقالوا بشكل أساسي، لماذا لا؟

غادروا العراق. عندما كانت الحكومة البريطانية على وشك الانحناء وكانوا يعلمون أنهم سيتركون هناك بمفردهم وغادروا شمال إفريقيا. عندما كانت الحكومة الفرنسية على وشك الانحناء ولم يرغبوا في تركهم بمفردهم.

لا يعني ذلك أن استعادة الترميم كانت في النشيد الوطني ، في العلم ، في التحفيز.

علم الطفيليات والأيديولوجية ما أوصلنا إلى هنا ليس أنك أعدت إنشاء الحداد. وهذا هو جوهر ما أقوله الليلة.

نحن في خطر أن تصبح استعادة التقييد قلب المشروع الصهيوني. ويل لرؤوسنا.

ليس فقط الويل لرؤوسنا ، إنه سخيف أيضا. على سبيل المثال ، يتم الحديث عن بناء الهيكل أكثر فأكثر. سنشن حربا عالمية ضد جميع الإسلاميين العرب، إنها بالفعل صغيرة جدا بالنسبة لنا.

سنشن حربا عالمية مع تركيا وإندونيسيا ومع باكستان النووية وماليزيا. نريد جبل الهيكل، إنه لنا، جبل الهيكل الآن والهيكل سيبنى الآن، وليس غدا، وليس بعد 10سنوات.الآن دعونا نضعها جانبا للحظة.

أكرر في العكس نفس الخيال الذي قلته للرجل من لفتا.

لنفترض أن الأخبار تعلن صباح الغد أن المجلس الإسلامي الأعلى في القاهرة أو الرياض أو دمشق أو طهران، بغض النظر عن مكان أو في كل هذه الأماكن الأربعة، جلس طوال الليل حتى الفجر، وأعاد فحص الكتابات وتوصل إلى استنتاج مفاده أن جبل الهيكل ملك لليهود حقا.أعطونا شهرا ، سنخلي المساجد ، وسنقدم لك المفاتيح ، إنها لك ، لقد ارتكبنا خطأ ، آسف ، عد.هل تعرف ماذا سيحدث؟

في دولة إسرائيل اليوم هناك عدد أكبر من اليهود ، واليهود الملتزمين أكثر بكثير مما كان عليه في أيام الهيكل الأول في أرض إسرائيل أو في أيام الهيكل الثاني في أرض إسرائيل.في الاحتفال بشمعون بار يوخاي، سأل 400,000 شخص في ميرون عما سيحدث في القدس في ثلاث رحلات حج عندما يأتي مليون أو مليون ونصف شخص إلى القدس للحج وأراد الجميع الصعود إلى جبل الهيكل.

كلهم ميتزفه ، إنها ميتزفه دينية ، أكثر أهمية من هيلولا دي حاخام شمعون بار يوخاي.

حتى في جنازة الحاخام عوفاديا يوسف كان هناك ما بين 600 إلى 700,000 مليون ونصف شخص سيأتون إلى القدس لثلاث رحلات حج إلى الهيكل.

دورات مياه للرجال والنساء في الحرم القدسي ل 1.5 مليون شخص ، رجال ونساء ، مواقف سيارات.

أسفل جبل الهيكل بدلا من جبل الزيتون ، تحت جبل الزيتون.

نظام تكييف مركزي نعم أم لا؟

كاميرات الدوائر التلفزيونية المغلقة نعم أم لا أرضية باركيه ، أليس كذلك؟ وإذا كان الأمر كذلك ، فهل هي حزم لبنان فقط أم يمكن استخدام أشجار أخرى أيضا؟من المستحيل بنفس المعنى أنه من المستحيل مساعدة لفتا جسديا، إنه مستحيل، ليس بسبب العرب، ليس لأنهم لا يفهمون أنه لنا وليس لهم، وهم يعتقدون بغباء أنه لهم وليس لنا، إنه مستحيل لأن هؤلاء المرضى وأنت عدت به.

ويبحثون عن شيء في الفضاء فقدوه في الوقت المناسب. هل تريد المعبد؟ اكتب قصيدة.

أوري تسفي جرينبيرج فعل ذلك بشكل جيد للغاية. اصنع مسرحية.

اصنع فيلما ، اكتب رواية ، تفوتها ، لا يتعين على أحد التخلي عن شوقه.لا يوجد قانون في العالم ضد الشوق ، ولا يمكن أن يكون ، على الرغم من وجود حكومات تحاول وضع قوانين حول ما يجوز تذكره وما هو ممنوع ، وما هو مسموح بالحداد وما هو ممنوع ، اتركه وشأنه. هل تريد أن تحزن؟

حزن ، هل تريد أن تفوته؟ سوف تفوتك ، تريد إعادة إنشاء خيالك الذي عاد في خيالك ، تريد أن تتخيل المرأة التي أحببتها منذ عقود طويلة ، سوف تتخيل عنها.

بقدر ما تريد.

اكتب عنها ، افتقدته ، افعل كل ما في وسعك في خيالك + المزيد.فقط لا تحاول الذهاب مع ملكة جمال ملكة جمال ماكينة الصراف الآلي وهذا ينطبق على الرغبة في احتلال كل تل.

في المناطق لنفترض أن كل تل محتل لنفترض أن كل العرب يذهبون من هنا سيذهبون من هنا ، فما هذا؟ستكون هناك إشارات مرور وتقاطعات ، ولن يكون تعديا في هذا المشهد التوراتي يفوته ، ولن تكون أرض الأنبياء بالزيتون والتين والنبع والقطيع.

لن تكون القرى المسالمة لملاك الأراضي ، ولن يكون رجلا تحت كرمته وتحت شجرة التين ستكون هناك أجنحة صناعية كبيرة جدا ومناطق صناعية وتقاطعات وإشارات مرور شاهقة ومشاكل وقوف السيارات.

هذا مرض ترميمي ، أريد أن أخبرك.

من وجهة نظري، فإن الشيء الذي يهدد دولة إسرائيل أكثر من أي شيء آخر هو أن الفجل الحار، الذي كان نكهة في الصهيونية، أصبح فكرة علامة. أنا أقول لكم ، نحن نموت من هذا المرض.أنا أقول لكم ، الناس يموتون من هذا المرض أو يصابون بالجنون.

تفتقد طفولتك ، وتبدأ في التصرف مثل طفل يبلغ من العمر 5 سنوات ، وعليك إدخال شخص يبلغ من العمر 60 عاما إلى المستشفى يبدأ في التصرف مثل طفل يبلغ من العمر 5 سنوات ، أو يقف أو يصاب بالجنون.

أنا خائف للغاية. بالمناسبة ، علينا أن ننتهي على الفور ، ماذا حدث؟

خاصة في الصهيونية.

لم يكن الترميم ، كان الترميم بمثابة توابل ، لقد كان دافعا ، كان نشيدا ، كان أغنية ، كان شوقا ، كان قوة محفزة.ما هو الشيء الرئيسي ، ستندهش ، لكن من الصعب جدا بالنسبة لي الإجابة على ذلك. من الصعب بالنسبة لي الإجابة على هذا لأنه من الجدار إلى الجدار من النهاية إلى النهاية.

كانت هناك إجابات مختلفة تماما على هذا ، لا يمكنك العثور عليها على الأقل بشكل طفولي ، ربما حتى اليوم لا يتفق اثنان.ما هو الغرض من المشروع الصهيوني؟

لإعادة بناء مملكة داود وسليمان أو إحضار شتيتل يهودي من أوروبا الشرقية إلى هنا.

كان في بني براك أو ميا شعاريم كما كان هناك أو في بناء ملك شمال أفريقي هنا كما كان في مراكش. ما هو الغرض أو التأسيس هنا نموذج للاشتراكية الديمقراطية الاسكندنافية المستنيرة، الأحزاب الدينية في إسرائيل في الآونة الأخيرة بطريقة عميقة، لا تختلف كثيرا عن يهودية التوراة أو أغودات إسرائيل أو ما يطلق عليهم، التي تريد أن تكون فخرية.

لا يختلف كثيرا عن البيت اليهودي ، الذي يريد فقط مملكة داود وشلومو قوية.

لا يختلف الأمر عن الحزب الذي كنت أصوت له لسنوات عديدة ، والذي يقول إننا نريد الدول الاسكندنافية هنا ، الدول الاسكندنافية.ما هو جيد لهم سيكون جيدا لنا. مثالنا هو الدول الاسكندنافية على تربة كنعان.

لكن كان هناك أيضا آخرون في الحي الذي نشأت فيه في كرم أبراهام ، وليس في وقتي.أنا لا أقول هذا من الذاكرة ، ولكن من الذكريات التي سمعتها حتى نهاية العشرينات كان هناك مبنى سكني في الطابق الثاني ، من الباب إلى الباب ، واحد في غرفة المعيشة يعيش فيه عائلة كانت هناك صورة كبيرة للخريف.

وفي الباب المقابل ، كان لدى العائلة في غرفة المعيشة أيضا صورة كبيرة لموسوليني. كان هذا قبل أن يتحالف موسوليني مع هتلر. لم يكن ذلك في يومي ، كان في وقت اعتقد فيه العديد من اليهود ، هذا ما نحتاجه: الافتراض العسكري ، اليهودية العضلية ، نظام الملاكمة ، القطارات ، منذ زمن بعيد ، أسطول مركزي بما فيه الكفاية مع هذا البارداك اليهودي ، يكفي مع الفوضى الأبدية ، يكفي مع لجنة المجتمع.

أعطنا موسوليني بالمعنى الأفضل للكلمة كما رأوه، كان هناك كل أنواع الناس، كان هناك من أراد أن يصنعوا نوعا من الجنة التولستوية هنا، نصف ديني، نصف فوضى، آرون، ديفيد جوردون.

نوع من الحاجة إلى النفس ليس من خلال الكنيس، بل تجربة دينية تنبع من الاتصال العاجل بالأرض، ومن الحياة الحميمة للمجتمعات الصغيرة، وليس المدن الكبيرة، كان هذا هو الحال أيضا في الصهيونية.كان هناك أيضا أولئك الذين حلموا بالمجيء إلى هنا والجلوس على الشرفة ، تماما مثل الكوليانيين في كينيا أو إندونيسيا. سيعمل السكان الأصليون ، وسيشرفون ، وسيعاملون السكان الأصليين جيدا ، وسوف يعالجون السعفة والشراهة.

لكنهم جلسوا على الشرفة.

سيكون العمل الجيد مفيدا للجميع ، وسيستمتع به الجميع حتى اليوم.لدينا هذه + كم.إذن ماذا كنت؟

الصهيونية؟ لا أستطيع أن أجيب عليك سوى الاعتراف بأنه ليس لدينا مكان آخر، مهما كانت الخطة العريضة، مهما كان الهدف أعلاه لإعادة الإعمار، بدءا من ماركسية ستانيسلاوس.

وتنتهي بشبه الفاشية والموسولين وكل شيء بينهما.

لذلك كان هناك كل أنواع الأشياء في المنتصف أيضا. كنت في المنتصف ، على سبيل المثال.

مجموعة صغيرة كانت تحلم بتأسيس هنا على أرض الشرق الأوسط ، نسخة طبق الأصل جميلة من النمسا والمجر في الصيف ، بأخلاق حمراء ، مع أشخاص يسمونها لا ماونتن ، طبيب وشعر مستعار مخرج مع صمت تام بين اثنين وأربعة.حتى هؤلاء الحالمين الصهاينة ، يمكنني الاستمرار في ذلك طوال الليل. يمكنني كتابة ثلاثية كاملة حول هذا الموضوع.

هل كان هذا أنت؟

اتحاد الأحلام ، لكنهم اتفقوا جميعا على أنه مهما كان الحلم ، فإنه لا يمكن أن يكون هنا إلا ، لأنه لا توجد فرصة في أي مكان آخر.من جهة، حاولنا أن نغلق أنفسنا، لا أن نزعج أحدا للجلوس في مدننا والصلاة إلى الله.الدين هو اليهود ، بدون قلم وبدون سيف ، ينتظرون المسيح ، كما كتب أوري تسفي غرينبرغ.

لم يسمحوا له. من ناحية أخرى، حاولنا أن نستوعب، حاولنا أن نكون مثلهم، حاولنا أن نتحول إلى المسيحية، لكننا لم نكن على دراية أيضا.

في نفس المنطقة من سيليزيا على جانبي الحدود الألمانية البولندية قبل الحرب العالمية الثانية، على بعد 10كيلومترات من بعضها البعض، كانت هناك بلدة يهودية واحدة تشبه بني براك اليوم، وكانوا يكرهون اليهود حتى الموت لأنهم كانوا مختلفين، لم يتحدثوا البولندية، لم يتصرفوا مثلنا، لم يعيشوا مثلنا، لم يكونوا مثلنا، كانوا أجانب، كانوا أجانب.

على بعد 10كيلومترات إلى الغرب من هناك كرهوا اليهود لأنه سرعان ما أصبح من المستحيل معرفة من هو يهودي ومن هو ليس يهوديا.انظر إليهم.

إنهم يتصرفون بالفعل مثلنا تماما. إنهم يرتدون ملابس مثلنا ، ويتحدثون بالفعل ، ويتحدثون بدون لهجة ، ويأكلون طعامنا بالفعل ، ويكرهونهم بهذه الطريقة وذاك ، لذلك كان القاسم المشترك هنا.

لا أعرف ماذا سيحدث بعد ذلك.

دعونا نحضرها أيضا ، أود أن أعرف ، لكن شيئا واحدا أعرفه مهنيا ، أعرفه كراوي قصص ، أعرفه كإنسان ، تتلخص حياته كلها في اضطرابات البشر.

ستبقى هذه الطاولة طاولة حتى يتم إعادة تدويرها ، ولن يخرج منها أي شيء آخر ، وستكون طاولة ، إما أن يتم إعادة تدويرها أو حرقها في اليوم الأول في نار Lag BaOmer.يمكن أن يفاجأ الناس.

ليس فقط الآخرين.

حتى أنفسهم.

أنا لا أتحدث عن شخصيات سياسية، أعرف جيدا من توقع منه أن يمنح الاستقلال، لا للفلسطينيين، ولا لشمال إفريقيا، القيصر الذي فكك الإمبراطورية البريطانية، جورباتشوف.

من توقع بيغن والسادات رابين هذا الصقر ، جائزة الصقر هذه؟

تصافحا عرفات.

الشخص لا يمكن التنبؤ به ، لا أعرفك شخصيا ، هناك الكثير من الرجال والنساء هنا.

لذلك ، سيكون سؤالي سؤالا خطابيا: لن أصوت. هل يوجد شخص واحد هنا في هذا العالم ، رجل أم امرأة؟ أنه مرة أو مرتين على الأقل في حياته لم يفاجئ نفسه أو نفسه لدرجة أنه سأل نفسه؟

ما هو أنا حقا؟ لا أستطيع أن أصدق أنني أنا ، لا أعتقد أنه أنا.الإنسان لديه نهاية مفتوحة ، لا أعرف من أين ستأتي.

يسألني الناس من سيفعل ذلك ، ومن سيكون القائد الذي سيفعل ذلك ، لا أعرف.

أعتقد أن معظم الإسرائيليين يعرفون في أعماق قلوبهم أنه يجب عليك إجراء الجراحة والقيام بحالتين، إلا أنها صعبة، إنها مؤلمة، غير سارة.ربما من الأفضل التأجيل ستكون هناك حرب أهلية، ستكون هناك أعمال شغب، ستكون هناك دماء، ما الذي يحترق عندما يقتلوننا العرب ويقصفوننا ويحرقوننا، فليس هناك من يتحدثون معه عندما يجلسون بهدوء ولا يفعلون شيئا، فلماذا نتحدث؟ما هو السيئ بالنسبة لنا؟

لكن في مكان ما بيننا ، ربما يكون الرجل أو المرأة يمشي بالفعل.

دعه يقول للإسرائيليين: "في أعماق قلبكم، تعلمون أن هذه الجراحة يجب إجراؤها، فلنفعلها".

لأنه في أعماق قلوبنا ، يعرف معظمنا ، بما في ذلك الناخبين اليمينيين ، أنهم فقط غاضبون.بخلاف ذلك ، لا يوجد من أتحدث إليه. إلى جانب ذلك ، أنت لا تعرفهم ، أنا أعرفهم.

إلى جانب ذلك ، من هم هؤلاء اليساريون؟ سيخبروننا بما يجب أن نفعله إلى جانب ما يحترق قبل أن يتحدثوا إلينا بلطف، لكن في أعماقنا يعرف معظم الإسرائيليين أن هذه الجراحة يجب أن تجري.

كيف أعرف أن معظم الإسرائيليين يعرفون ذلك من حقيقة بسيطة مفادها أن 90٪ من الإسرائيليين والصقور والحمائم سيجعلون 90٪ من الإسرائيليين متدينين وعلمانيين. 90٪ من الإسرائيليين لم يذهبوا إلى الأراضي الفلسطينية منذ20عاما على الأقل، منذ أن توقفوا عن استبدال المشعات الرخيصة في قلقيلية.

إنهم يؤيدونها، وهم ضد، وهم خبراء، ويصوتون، ولا يذهبون إلى هناك، وهذا ليس من جذور أرواحهم.

عندما تأتي القيادة الشجاعة وتقول "صديق" ، هذا كل شيء.

حان الوقت لإجراء الجراحة في أعماق قلبك ، هل تعلم ذلك طوال الوقت؟

سيكون ذلك عندما لا أستطيع أن أخبرك من هو الرجل ، لا أستطيع أن أخبرك ، إنه مستحيل. أنا لا أعرف فحسب ، بل إنها لا تعرف بعد ، وهو لا يعرف بعد.

ستكون مفاجأة ليس فقط لنا ولكم ، ستكون مفاجأة للشخص أو الأشخاص أنفسهم ، تماما كما فاجأ بيغن نفسه كثيرا.

فكر في مفارقة التاريخ هذه: في عام 1967 ، وجد ليفي بن ديبورا ، تولستويان من كيبوتس ديغانيا ، نفسه يحكم أكبر مملكة عبرية منذ الملك داود.

بسيبيس نباتي تقريبا ، جوردونيان ، تولستوي ، رجل سلام. بعد 10 سنوات بالضبط، وبعد 10 سنوات بالضبط، جاء مفوض بيتار إلى بولندا، رجل جابوتنسكي، وقام بتفكيك هذه الإمبراطورية في أب شالوم.

لذلك لا تخبرني أنه لا رجعة فيه ، فقط الموت لا رجعة فيه ، وسأتحقق من ذلك أيضا بعد قليل.أنا شخصيا سأنظر في الأمر. لا أعرف ما إذا كنت سأساعد في إبلاغك بذلك ، لكنني سأتحقق منه.

لا شيء لا رجعة فيه. إنها مسألة قيادة.يتعلق الأمر بإخبار الناس بما هو عميق في قلوبهم ، كما يعرفون.

أريد أن أنهي بقصتين صغيرتين ، هل لي أن أفعل المزيد؟

أولا ، ما هي القيادة؟ عندما كنت طالبا صغيرا ، كان لدي دفتر ملاحظات جمعت فيه ما لا يقلعن 40أو50تعريفا للقيادة.منذ الفلاسفة اليونانيين القدماء ، لم أعد أتذكر ما كان لدي في دفتر ملاحظاتي.

لقد فقدتها من خلال كيا ولي وبيسمارك وهذا وذاك والقيصر. ما هي القيادة؟

هل تعرف من أعطى أروع تعريف؟ ما هي القيادة؟

في جميع الأوقات ، تم إعطاؤه من قبل مزارع إقليمي بسيط من حفرة نائية في أمريكا الوسطى ، من مدينة الاستقلال بولاية ميسوري ، واسمه هاري ترومان.

وبعد أن أنهى كل شؤونه في البيت الأبيض وعاد إلى مسقط رأسه في إندبندنس بولاية ميسوري ، وكان مدرسا للموسيقى في المدرسة الثانوية يوما واحدا في الأسبوع بعد الرئاسة ولم يكتب مذكرات حقا لأنه لم يكن من القلم كثيرا ، جاء إليه صحفي وجلس لمدة 300ساعة وسجلها ونشرها بلغة العصير والخشنة لهذا الابن الفلاح.

من بين أمور أخرى، سأله: "سأقولها بالعبرية".

سأله، سيدي الرئيس، عن الشعور الذي شعرت به عند الجلوس في المكتب البيضاوي في المكتب البيضاوي، سواء في داخلي أو على الفور.S جاي.

أقوى رجل في العالم ، وهو يقول ذلك ، وضع ترومان شيئين في حياته بين يديه ، بدأ يفعل مسبقا مثل امرأة عجوز ، وقال: "يا إلهي ، يا إلهي".

Nestupin Tossit ، الزيارة الهندية و Ti Haze ما هي رحلة.

فايس ، جاي بطريقة ما.

وهنا يتعلق الأمر بنقشها بأحرف من النار السوداء على نار بيضاء ، قال ، "هذه هي الطريقة التي يحمل بها الشطب ، الامتياز الوحيد الذي تتمتع به ، عندما تجلس في مكتب ، فأنت في وضع ممتاز معين ، لإقناع الناس بالقيام بأشياء في أعماق قلوبهم يعرفون أنهم بحاجة إلى القيام بها ، لكنهم لا يشعرون بذلك.

أنا أقول لكم ، إنه يحد من العبقرية ، وإجبار الناس على القيام بالأشياء ليس قيادة ، ورشوتهم ، وليست قيادة ، وليست قيادة.القيادة تدور حول إخبار الناس بشيء يعرفون أنهم بحاجة إليه في أعماق قلوبهم ، ولا يريدون دفع ، على سبيل المثال ، الضرائب ، على سبيل المثال ، لتقسيم هذا البلد إلى دولتين.

من هو الرجل؟

دعه يقنع اليهود الإسرائيليين بفعل شيء يعرفون أنه يجب القيام به في أعماق قلوبهم. ها هي القصة الثانية ، القصة الأخيرة: من سيكون الرجل؟

خدمت في الاحتياط في السلك المدرع.

في مقر المدرعات في كاستينا ، كان اللواء إسرائيل في ذلك الوقت. تال ، صديق لي من الجامعة ، درسنا الفلسفة معا وجلست في مكتب كئيب في يوم شتاء كئيب.

وقمت بترجمة مواد مملة إلى حد الجنون المهني من الإنجليزية إلى العبرية ككتيب تعليمي ، لذلك تم تجنيدي في الاحتياط ، ولا بد أن تاليك كان يشعر بالملل في مكتبه أيضا ، لأنه قال لصديقه ، اتصل بعاموس ، أريد التحدث معه ، كنت أعرف أنه يريد التحدث عن سبينوزا.مشيت تحت المطر وجلسنا وتحدثنا حقا. بالمناسبة ، كانت هناك ليورا ميريدور ، زوجة دان ميريدور.

إنه من أجل الفضول ، بينما نتحدث أنا وهو أمام نافذة مفتش صهره.

على الطريق ، يدير هيرسر فصيلة من المجندين تحت المطر ، ومصباح مبلل على صدر عظامهم ، ذهابا وإيابا ، ذهابا وإيابا في منتصف البرك ، تعال ، بول ، انهض.

ضغط تاليك على الزر وقال لليورا ، اتصل بشلومو شلومو ، هذا هو الأكثر قسوة ، أريد أن أتحدث معه للحظة.

يأتي الوضع ، يحيي القائد شلومو ، من هم هؤلاء الأشخاص في الخارج ، ويقول إنه لا يوجد حتى مبتدئون هنا ، ولم يتم فرزهم بعد.

إذن ماذا يفعلون هنا؟ أرسلهم القائد ، حتى تم فرزهم ، للقيام بالعمل الأساسي هنا. فلماذا لا يقومون بالعمل الأساسي؟

مطر القائد؟

فلماذا تضايقهم يا شلومو؟

ثم قال له شلومو ، "أيها القائد ، أنا أفعل هذا لأنني لا أريدهم أن ينسوا من هم".

ثم حدث شيء لن أنساه أبدا: عانقه تاليك من كتفه ، وقربه من النافذة ، ووقف الجناح بأكمله بشكل مريح أمام النافذة وانتظر عودة هار هارسر لمضايقتهم ، وعانقته وقال له ، "شلومو ، من أنت؟"نعرف جميعا بالفعل واحدة من أفضل البروفات في الجيش الإسرائيلي + كم عدد الأشهر التي تتقاعدها؟من هم؟

ألا تعرف بعد الآن؟ انظروا، ذلك الرجل النحيف الذي يرتدي سروالا كبيرا ويحملها طوال الوقت حتى لا تسقط، ربما يكون بيت عوفيد التالي.

هذا الاسم لها.

أن سرواله لا يغلق ويستمر في تنظيف نظارته لأنه مبلل ، ربما سيكون بياليك يوما ما ، ذلك الرجل في الصف الخلفي الذي لا تعرفه ، يبدو مضحكا للغاية ، يبدو بائسا ولكن ربما يكون أينشتاين.وضعه في الزاوية. ربما سيكون رئيس الأركان مرة أخرى.

صدم شلومو بعد لحظة قال: "أيها القائد، الذي سيكون رئيس الأركان، الذي سيكون رئيس الأركان".

لذلك لا أستطيع أن أعطيك هذه الإجابة. لا أعرف من سيكون أو من سيكون، لكن يمكن أن يكون كذلك.لست متأكدا.

لا يمكنني الحصول على شهادة تأمين لذلك. يمكن أن يكون الرجل أو المرأة أو مجموعة الأشخاص الذين سيأتون ويفعلون ما أسماه ترومان القيادة ، أي قل لشعب إسرائيل ، أنتم الذين لا تعرفون هذا في قلبكم ، لم تذهبوا إلى هناك منذ فترة طويلة.أنت تعلم أنه ليس جزءا من الوطن.

أنت تعلم أنه من الممكن أن تعيش بشكل جميل للغاية حتى بدونها. تعال ، دعنا نفعل ذلك ، سيكون الأمر صعبا ، سيكون معقدا ، سيكون مؤلما.

دعونا نفعل ذلك وننتهي منه.

الحساب بأكمله لم ينته بعد. شكرا جزيلا لك.

End

---